insanoğlunun doğayı kontrol edebilme ve yeni canlılar yaratabilme gücünü kendinde bulamaması sonrasında ortaya çıkmış sorulara yanıt verme girişimidir tanrı yaratmak.
Tanrı, aslında insanın içersindeki manevi boşluğu doldurmak, insanın fiziksel ve ruhsal gücünün zorlandığı noktalarda bir dayanak noktası olmak için iyi bir çözümdür. "varlık" denen olgunun bilinmezliğinin çözümüne giden en kısa yoldur aynı zamanda. Bu bizim sorulara bir an önce cevap bulma isteğimizin katıksız örneğidir de denebilir. Tanrıyı yaratmak, tanrının insan gibi inanılmaz komplike bir canlıyı yaratmasından daha kolayken insanlar neden bizim onu yarattığımızı görmek istemez anlaşılır değil. Ayrıca, insan gibi mükemmel bir canlının kendi kendine oluşmasının imkânsız olduğu fikri üzerinden tanrıyı zorunlu kılmak, insan gibi mükemmel olarak kabul edilen bir canlıyı yaratabilecek kadar kudretli bir varlığın da kendi kendine oluşamayacağı fikrini de zorunlu kılmaktır.
Uzun zaman önce ben de bir tanrı yarattım;
insanlardan ve diğer varlıklardan kendisini övmesini istemeyen, bu zaman dilimi içerisinde yardıma muhtaç insanların mağduriyetinin giderilmesinin mümkün olduğunun farkında olan, kötülüğün cezalandırıp, iyiliğin ödüllendirildiği bir adalet mekanızmasından ibaret olan, insanları müslüman olanlar ve diğerleri veya yahudi olanlar ve diğerleri diye ayırmayan bir tanrı yarattım. Onun adaletine güveniyor hırsızlık yapmıyorum, kimsenin namusuna göz dikmiyorum, kimseden karşılık beklemeden sırf birilerinin mutlu olduğunu görebilmekten haz duyduğum için iyilik yapıyorum. Benim tanrım korkutmaz ve ödülle kandırmaz. O kendisine inanilmasını umursamaz. O övülmeye ihtiyaç duymayacak kadar kudretlidir. Bağlayıcı olan ona olan inanç değil, iyilik veya kötülüktür. Benim tanrım vicdanım.
aslında her şey gereklilikten çıkar. tanrı da bir gerekliliğin ürünüydü ama artık buna gerek yoktur.
tanrının bana göre çıkışının iki nedeni var. ( öncelikle tanrının evrimi olduğunu ve bugün olan tanrı algısına sonradan gelindiğini iyi anlamak lazım)
birincisi: tanrının bir şeyleri açıklamak üzere bir bütün halinde yaratılmak yerine bölge bölge yaratılması ve bu açıklamadan doğan eksikliklerin diğer parçalarla giderilmesi( melek, şeytan gibi diğer metafiziik unsurlar yani)
ikincisi: ölümün getirdiği acizlik ve anlamsızlık bunun sonucu ölümden yola çıkarak ölen kişiler üzerinden bir açıklayış. ( ata kültü buna örnektir)
birincisini açıklamaya çalışacağım: öncelikle dindarların inanç bir ihtiyaçtır bak ilk insan bile inanmış demesini takmayın. inanç asla bir ihtiyacın özü değil esas ihtiyacın giderilmesi üzerine kullanılan bir yöntemdir.
öncelikle insanın aklının bir gelişim çizgisinde olduğunu hesaba katmak lazım, insan aklı geliştiğinde olayları nedensellik içinde algılamaya çalışmış ve kendince olaylara karşı belli yorumlar getirmiştir. bu aklın ilkelliği saçma sapan yada gerçekten kopuk açıklamalar getirmiş ve böylece inanç gibi bir alan oluşmuştur. inancın var olması bir tür tapınma şekline gelmesi bu açıklamanın giderilmesi yönündedir.
örnek verelim: şimşek çakıyor bunu ilkel aklın açıklaması lazım, bunu mevcut imkanlarla materyalist temelde açıklaması mümkün değil o yüzden saçma bir algıyla açıklayacak ve bunu gidermek için bir takım eylemler içine girişecektir. mesela kurban adayabilir. işte kurban adaması ibadetin doğuşu gibidir.
bunu günümüz insanına şöyle uyarlayabiliriz: şimşek çaktı ve bunu bilimsel olarak açıklayabiliriz, bunu önlemek yada zararı atlatmak için gidip kurban kesmek yerine paratoner takarız hepsi bu.
ikincisi ise ata kültü dediğimiz şeydir, bunun da başka bir açıklaması var: mesela ölümü yeni deneyimleyen insan bir ölüye nasıl bakar?
tabi ki anlayamaz( bugün ki insan bile ölümü tam anlayamıyor) işte bu anlamsızlık üzerine gider bir şeyler uydurur ve bunu açıklar. hatta duygusal yanı onların ölmediğini farklı bir aleme gittiğini bile söyletebilir. bunların hepsi ölümü açıklama yöntemi ve ilkel kavrayıştır. ayrıca ilkel tanrı modelleri hem çoktur hem de gayet kişilerle iç içedir.
bide tanrı tanımının insani olmasına diğer bir kanıt da şu: kralların kendini tanrı ilan etmesi ve halkı buna inandırmasıdır.
tabi bunlar da sınırlı bakıştır bir sürü nedenleri de olabilir ancak ata kültü dinsel inanışlarda çok önemlidir.
insanoğlu korkunun tesiri ile farklı mitler, tanrılar vs. yaratmış olabilir ama gerçek manada bir tanrıyı, kendisi yaratabilir mi? bu daha ilgi çekici bir konu.
ademoğlu'nun elinde "tanrı yaratmak" gibi bir kart olsaydı asla kullanmazdı bana kalırsa. doğamız gereği yapamayız bunu. biz evrenin merkezindeyiz, tanrılar da şeytanlar da biziz.
en büyük günah olan "allah'a şirk koşmak" günahının işlenmiş hali.
allah'ın yarattığı(akıl, düşünce, eşya, varlık), allah'dan olan bir şey ile tanrı yaratmaya çalışmak. akla mantığa ters durum. ayrıca geçmişte helak olan toplumların helak olma nedenlerinden bir tanesi.
o değil, aman helvadan yapmayın da. sonradan acıkıp yiyorsunuz.
görüyorumki tamamen yanlış anlaşılmışım. tanrı yaratmaktan kasıt; tanrının aslında insan vicdanı referans alınarak inşaa edildiğini anlatmaktır. tanrıyı bu zamana kadar yaşayan insanların vicdan muhakemesi yarattı.
