Richard Dawkins'in yazdıgı konusu din üzerine olan kitaptır. kendisi bu kitap yüzünden 2 kere mahkemeye verilmiş fakat beraat etmiştir.
Türkiye'de basımı 2007 yılında başlamıştır.
adnan oktar adlı evrimbiyoloğumuz(!) tarafından çokça kurcalanan, yasaklıydı değildi diye diye bugünleri görebilmiş olan kutsal kitap.
kitabın 4. bölümü şu enfes sözle başlar:
--spoiler--
Farklı dinsel cemaatlerin din adamları tıpkı cadıların gün ışığından korktukları gibi bilimin ilerlemesinden korkar ve benimsedikleri aldatmacaların yok oluşunu müjdeleyen kaçınılmaz sona nefretle kaş çatarlar.
- Thomas Jefferson
--spoiler--
askerde koğuşumda okuduğum ve diğer 19 arkadaşım da aga bu nedir diye gelip sormadığı kitaptır. kitabı okuyan ben ile yanımdaki alanda namaz kılan arkadaşın yer aldığı foto ise arkadaşımdan tarafından çekilmiştir.
sözlükte tek bir imanlının "şurası yanlıştır", "şu tezi boştur" diye örnek göstererek eleştiremediği kitaptır. varsa yoksa laf salatası...
eleştiremezler zira eleştirmek için okumaları gerekir. tabi bir de anlamaları... okuyamazlar zira okumaya korkarlar. bir çoğunun anlama kabiliyetleri ise herkesin malumu olduğu için o konuda yorum yapmayacağım.
teoloji konusunda bir iddiada bulunmadan yazılmış kitaptır.Overrated mıdır orasını bilemem ama Richard bey bu kitabı dini konularda kendisine sorduğu sorulardan yol alarak anlatmıştır.Çoğu insanın aklından geçen sorulara kendince verdiği cevapları yazmıştır.Yalnızca ateistlere değil inançlı insanlara da hitaben yazılmıştır.Yani kitabın amacı olley be dini öldürüyoruz be değil.
kitapta dindarlar için "içinde mutsuz olan" deniyor. oysa ki dindarlar çok daha mutlu ve huzurlu, bir ateist bir zorlukla karşılaştığında lanet ediyor, bir dindar ise bir zorlukla karşılaştığında allah'a sığınıyor ve güç buluyor.
ateistlerin zor durumlarda dayanacakları bir güç olmadığı için ateistlerdeki intihar oranı dindarlara kıyasla çok daha fazla.
