bazen sadece hissetmektir. ya da kalbinin acılardan sancılanmaya başladığı bir gece umut. bazense kalbin sıkışına kadar arzulanan yokluk. tanrı var mı yok mu, herkes gibi ben de bilmiyorum kardeşim. ama herkes gibi yazmayı, konuşmayı da bilirim evelallah!
adam yazmış, altı günde dünyayı(evreni*) yaratıldığına inanılan varlık vs. şimdi, müslüman sadece müslümanlığa göre tanrı kavramını algılayıp, ona göre bir hayat yaşayınca cahil, ateist ona göre sözde ayetlere göre tanrı kavramını araştırınca bilge oluyor.
şimdi ateist mi teist mi ne bok olduğu belli olmayan bir zat-ı muhterem olarak soruyorum, tanrı neden semavi dinlerin saçmalıklarıyla var veya yok olsun. bu kitaplar madem zırvalardan ibaret, sana tanrı yok dedirtecek kudreti nereden geliyor? sen kitaplarda yazılanlara istinaden yok diyebiliyorsun da, bu adam yazılanlara inanıp, evet yaratıcı var diyemesin. sevgili yazarlar veya yazar adayı kardeşler, ateist akıllıdır algısı yüzünden her müslümana cahil, her ateiste akıllıdır, mantıklıdır, sadece o sorgulayıcıdır diyemezsin, dememelisin. bu mantıktaysan zaten cahilsin. gittiğin yolun ne denli çelişkilerle olduğunu anlamak için kendine bakman yeterli.
şimdi de teistlerden biraz bahsetmek lazım. bir çoğuna göre ateist ahlaksız. namus, şeref, haysiyet kelimeleri de tanrının sayısız gözleri ardında sinsice hazırladığı cennet sınavı için harika kriterler.
çoğuna göre ateist; potansiyel bir hırsızdır. sebebi ise çok açık. çünkü insanlar sahiplerinin izlemediklerine emin oldukları her şeyi çalarlar. peki ya çalmıyorsa? çalmıyorsa başka insanlar görür diye çalmaz!?!
ateist bir boku çalmazsa, adamdır adam! yağmacı da değildir, hırsız da. onursuz da değildir, haysiyetsiz de...
sen neden çalmazdın? allah korkusu mu, kanunlar mı, insanlar mı, vicdan mı? bu sorunun cevabı sende ezelden beri var. ister inan ister inanma...
bırakın kardeşim şu, ateist geniştir, ahlaksızdır, onursuzdur, korkaktır vs ayaklarını...
kökeni gereği boyun eğmek/teslim olmak ile eşdeğerdir.
Peki;
önemli olan insanın kendine doğru geleni mi yapmasıdır? belkide sana doğru/iyi gelen başkasına yanlış/kötü gelecektir.
çocukluktan* öğretilmesi/aşılanması yerine kişinin ciddi ciddi üzerine düşünüp o şekilde karar vermesi gerken bir hadisedir.
Kişisel tercihtir, inanmayan da kişisel tercihi nedeniyle inanmıyor, lakin inanmayanların düştüğü yanılgı, inananların da kişisel tercihleri nedeniyle inanıyor olmalarıdır.
Adam kendini tanrı ilan etmiş, onbinler de ona inanmış, köleleri de onun için piramitleri yapmış, kan bozulmasın diye kızkardeşiyle evlenmiş, bu velet zaten tanrı değil, bir tanrıya inanmıyor, hem yalancı, hem sapık, hem de cani,
inanmayanların inananlara malettiği her türlü pislik bu velette, hadi hala ateistler sütten çıkma ak kaşık deyin. Tanrıya inanmayanlarda böyle şeyler olmaz deyin. Gerçek tanrıya inanmak da inanmamak da kişisel tercihtir.
