Önyargısız okunması gereken cümle.
Tanrı var diyelim. Hadi beni de yaratmış olsun. Eğer yarattığı bir şeyi kendine inandıramıyorsa, akıl dışı duruyorsa bu onun kendi beceriksizliğidir, suç benim değildir.
inananları için Kutsal kitaplarda tanrı isterse insana yol gösterir der. Aynı şekilde başka kitapta da inanmayanların kalplerini mühürledik der. Buna göre tanrı varsa beni kendine inandırabilir, ama inandırmıyor. O zaman sorumluluk kendisindedir, bizi bağlamaz.
gûldüren cümle. Zayıf felsefe. bu mantığa göre iradem yok demen lazım. kaldı ki tanrı varsa beceriksiz olabilir mi? olamaz çünkü beceriksizliği doldurabilecek boşluk yok. olsaydı orası tanrı olurdu. çünkü tanrının kontrolü dışında olmuş oluyor beceriksizlik ve tanrının isteğini reddedebilen bi güç oluyor.. utanmadanda başlık açıyolar bu cümleye. akıllarınca zeki damgası yiyecekler.
Allah insanları yarattı ve onlara doğru yolu gösterecek bir kitap yolladı. Eğer bir insan Allah'ın varlığını inkar ediyorsa ya çok bildiğini sandığından ya da bir şey bilmediğindendir. Inanmak isteyen bir insan eğer ki bir kanıt arıyorsa ellerini açıp bakması yeterlidir. Etrafınıza bakmak yeterlidir ancak görmeyi bilmek önemlidir. Bir insana görmek istemediği şeyi burnunun dibinde dahi olsa gösteremezsiniz.
ekaik olduğunu düşündüğüm cümle. bence doğrusu "tanrı varsa ve onun varlığını kesin olarak bilmemi istiyorsa, ona inanmamam kendi beceriksizliğidir" şeklinde olabilirdi.
çünkü bu şekliyle tanrının bize varlığını ispat etmeye çalıştığından kesin olarak eminmişiz gibi oluyor. iyi de ya tanrı bize kendi varlığını ispatlamak istemiyor da tersine bizim onu bulmamızı istiyorsa? veya üçüncü bir ihtimal olarak bizim kendisinin varlığına inanıp inanmamamızla hiç ilgilenmiyorsa?
tabi şu anda beyin fırtınası yapıyorum. kendi inançlarım bana kalsın.
tanrının bize varlığını ispat etmeyi istemediğini var sayarsak, bu tanrı hiç kitap yollamamış olmalıydı.
semavi dinlerin tanrısı kendini ispatlamak istediği için sözde kitap yolladığına inanılır.
aklı tamamen dışarıda bırakan bir düşüncedir. zira tanrı inanıp inanmama konusunda kula özgürlük tanır, kul aklıyla karar verir. eğer tanrı salt bir inanışı hakim kılsaydı o zaman cehenneme gidecek kullar haksızlığa uğramış olurdu.
zaten başta şunu kabul ediyoruz.
tanrı egoisttir vs gibi klasik laflar etmeyeceğim. tanrı birini kendine inanması için yaratmış düşüncesini kabul etmiştim ilk entryde zaten. hadi öyle kabul edelim. peki kendisinin var olduğuna dair araplara 'indirdiği' bir kitaptan başka kendini kanıtlayamayan bir tanrı profili var karşımızda. kendisine inansın diye yarattığı insan ona inanmıyorsa bu kendi beceriksizliğidir.
