cevabı olmayan sorudur. tanrı olmasaydı veya tanrıya inanmasaydın gibi de sorulsa, cevabı yoktur. insanların, insan olduklarının farkında olduğu zamandan beri din kavramı vardır ve buna bağlı olarak da tanrı inancı vardır (tanrıya inanıyorum ama vardır diye düşüncemi dayatmıyorum, sonuç olarak bir tanrı inancı vardır yani). dolayısıyla da insanlığın başından beri olan din ve tanrı kavramları hep iyiliği emretmiş. şimdi bu saatten sonra tanrı inancı olmasaydı da iyilik yapardım demenin bir anlamı kalmıyor. yani bunu bilemezsin.
Eğer biri bir iyiliği tanrı için yapıyorsa iyi niyetinden değil, sadist tanrısının yanacaksınız, gebereceksiniz tehditlerinden ötürü yapıyordur. Ki buda bir psikolojik sorundur bence. Onu tehdit eden bir tanrının olmadığını anlasa bu psikolojik sorunu düzeltebilir.
mesele tanrı'ya inanmadığın halde iyi bir insan, iyilik yapmaya meyilli bir insan olup olamayacağın meselesi ise; evet, olunur. bir sürü böyle insan var.
tanrı'ya inanmanın ve ondan korkmanın her zaman iyi bir insan olmayı getirmediği de ortada.
demek ki direkt bir bağlantı yok.
ama;
şuraya tanrı'ya inanmayan iyi birini çizelim,
buraya da tanrı'ya inanan kötü birini koyalım;
birinciyi sırf inanmadığı için görmezden gelen ve ikinciyi sadece inandığı için kayıran insanlar güzel insanlar değillerdir, adaletli insanlar değillerdir, ben onlardan hoşlanmam.
laikçi teyze kategorisine giriyorsam ki memnuniyetle giriyorum; bu etiketin bir kısmı bu bakış açısıyla ilgilidir.
Eğer biri bir iyiliği tanrı için yapıyorsa iyi niyetinden değil, sadist tanrısının yanacaksınız, gebereceksiniz tehditlerinden ötürü yapıyordur. Ki buda bir psikolojik sorundur bence. Onu tehdit eden bir tanrının olmadığını anlasa bu psikolojik sorunu düzeltebilir.
