herşeyden elini eteğini çekmiş bir tanrı olarak bakıldığında: deizm
bir de nietzsche'nin tanrısı vardır bu tanıma yakın, o da şahsi kanaatimce ecelinden gitmemiş ya da inhtihar etmemiş, öldürülmüştür.
ruhun bedenden çıkıp gitmiş olması mümkün müdür, beden hala canlıysa,
o halde tanrı bizden değil, kendinden vazgeçmiştir, plan buysa
(bkz: panteizm)
(bkz: panenteizm)
sizin tanrı'yı terkme durumunuz olmasın bu konu ? bu yüzden savaş, acı , üzücü olaylar yaşıyorsunuzdur. offline olan belkide biz olup suçu bir yerlere atmak istiyoruzdur.
tanrı sıkıntıdan patlayarak big bang yapmıştır, ama artık evren de * onun canını sıkmaya başlamıştır, o da alıp başını başka evrenlere gitmeye karar vermiştir.
eğer ki tüm evrenin bir varlığın düşleri olduğuna inanırsanız, ki bu durumda o valığa tanrı diyebilirsiniz. bir sebepten artık sizi düşlemeyi bırakmasıdır. ve yok olduğunuzun farkına bile varmadan yok olursunuz hiç var olmamış gibi, belki ancak tanrının hafızalarında bir parça iziniz kalır, o bi zaman bi şekilde bu bi zamanlar kurduğu düşü hatırlarsa var oluşunuzun bir yansıması görülür. işte hepsi de bundan ibarettir.
