tanrı'nın sabretmeye güç verdiğini hissettiren cem adrian parçası.
"ve her gece sabret diye saçlarımda dolasan tanrı'nın elleridir."
geceleri yatmadan önce masumane bildiği en basit duaları okuyup tanrı'ya sığınan çocuk geceleri yaşıyorsanız ve ilk defa bu şarkıyı dinliyorsanız sözleriyle dikkatinizi çekmiş olup, sonunda duyduğunuz çocuk vokal sesleriyle beyninizden vurulmanıza sebebiyet verebiliyor.
sözü, müziği, kendine vokaliyle herbir şeyi kendisine ait olan cem adrian parçası.
çocuklar mükemmel.
şarkıyı dinlerken çocuk vokallerin girdiği yerde insanın içinde ister istemez bir acı yaşatan muhteşem cem adrian parçası. düşünüyorum da demet akalın , ismail yk tarzı sanatçıların * gençlerin sevgilisi(!) olduğu ülkemizde neden böyle sanatçılar hep geri planda kalır ?
Rüzgar eserken yapraklar dökülür
O berrak yüzünden bir damla süzülür
Bu ayrılık, bu ayrılık kalbindeki en büyük yaradır artık
Ve güneş batarken, çocuklar uyurken
Baş uçumda bekleyen yorgun bir melektir
Ve her gece sabret diye
Saçlarımda dolaşan tanrının elleridir
Ne büyük ne derin ne siyah ne keskin
Ayrılık gibi o kırılgan gözlerin
Unutma, unutma dikecek yırtılan geceyi sabaha
Ne büyük ne beyaz ne eşsiz ne duru
Hep sarılıp sarıyor üşüyen ruhumu
Bırakma, bırakma elimi düşerim karanlığa
Bir melek işliyor ismini ince bir dantel gibi kalbime
Hissediyorum kaderimin üstünde gezinen yumuşak uçlu parmaklarını
Küçük bir kum parçası karışıyor denize uzakta bir yerde
Ve gözyaşların değiyor avuçlarıma
Ağlama...
