bu ve devamı gelen birkaç sözlerle bir diyalog yaşadım yakın bir zamanda. gereksiz yere düşündüm. hakikaten nedir ki aşk? bu kadar tepe noktaya konulup ulaşılamayan bir şey ne olabilir? bir insan hayatına girip seninle derdini, sevincini, zamanını, mahremini paylaşıyorsa ve bu yaptıkları için büyük fedakarlıklar yapması gerekiyorsa o insan senin için daha ne yapabilir ki? bunun daha üst noktası yoktur. buna bir sıfat takmanın anlamsızlığı ayrı bir konudur. benim merak ettiğim insanlar bundan daha üstün ne arıyor birbirlerinde?
+aşk nedir ki bu kadar abartıyorsun? tanrı'nın dokunuşu mu?
böyle düşünüyordum. eski sevgililerimi düşündüm. daha sonra hayatımı en çok etkileyeni, kafamı en çok meşgul edeni. ki o da "aşık olduğum" kadındı. gerçekten aşık olmanın bir farkı var, farkına vardım.
*sesini duyduğumda kalbim duracak gibi oldu.
demişti kadının biri. kim bilebilirdi bana tanrı'nın dokunuşunu yapacağını. bu lafı duyunca tanrı'nın kendisi gibi hissetmiştim, bırakın dokunuşu. elimde bir asa, tüm kudret bendeydi sanki. daha sonra onun sesini duymak ilaç oldu, varlığından öte. her lafı sesiyle içime işler, damarlarımda gezer gibi. o konuştuğunda kainatın en güzel müziği çalıyordu kulağımda, kalbimse düzensiz ama gürültülü bir metronom. onu düşündüğümde beynim uyuşuyor, vücudum fazlasıyla endorfin salgılıyordu. cenneti dünyaya getiren kadın.
kendini özletmese de bana o an yaşadıklarımı üstünden bu kadar sene geçmesine rağmen hatırlatabiliyorsa bu aşktır. ezgilerin en güzelidir sesi, dedikleri dünyanın en güzel romanıdır, bakışları ay'dan güzeldir, dokunuşu o kadar masumdur ki... su kadar berraktır yüzü. bir insan tamamiyle kusursuz olamaz ama bir insanı aşık edebilir ve bu aşk onu kusursuz kişi yapar. ve anladım her şeyi paylaşmanın ötesinde bir şey var. belki bu toyca, çocukça bir şey. belki kişilerin kendini kandırmasındaki hat safha ama var. bazen bir kadın karşınıza çıkıyor ve tanrıça oluyor ve onun dokunuşu, aşk...
+ben hayatımda bir kere aşık oldum. onda da her şeyi elime yüzüme bulaştırdım. bir daha aşık olmam, olmak da istemiyorum.
