soren kierkegaard şöyle der: insan sadece başkaları için değil, kendi için de bir gizem olmalı. Kendimi inceliyorum; bundan sıkılınca vakit geçsin diye bir puro yakıp düşünüyorum: Tanrının benimle ne kastettiğini ya da benden ne yapmak istediğini sadece O biliyor.
ilginç bir nokta. bir insan düşünün belli bir süre bu dünyada bulunmuş. yemiş içmiş, uyumuş uyanmış, birilerine iyiliği dokunmuş birilerine bir takım kötülükler yapmış, dans etmiş, ağlamış, gülmüş, düşünmüş vesaire vesaire. tüm bunların anlamı ne? tanrı bunları yapmanıza izin vermekle tam olarak neyi kastetti?
siz, sizden ne kastedildiğini ömrünüz sona erene kadar anlayamayacaksınız, bilemeyeceksiniz. dünya da tam olarak hangi vasfı karşılamak için bulunuyorsunuz? hangi boşluğa siz denk geliyorsunuz? bunlar sizin için ölene kadar cevapsız kalacak sorular.
başkalarının ise sadece sizin hakkınızda, sizinle kastedilenle ilgili tahminleri olabilir. daha fazlası değil.
Varoluşla durum neyse doktorumla da o. Kendimi hasta hissediyorum diye şikayet ettim. Muhtemelen çok kahve içiyorsun ve yeterince hareket etmiyorsun diye cevap verdi. Üç hafta sonra yine başvurdum ve gerçekten iyi olmadığımı; fakat bu sefer kahveden olamayacağını çünkü ağzıma sürmediğimi, hareketsizlikten olamayacağını çünkü her gün yürüdüğümü söyledim. O zaman sebep, kahve içmemen ve fazla hareket etmendir. diye cevapladı. işte gördük; sağlığın yerinde olmaması durumu aynıydı ve aynı kaldı, fakat kahve içtiğim zaman kahve içtiğimden oluyor, kahve içmediğim zaman kahve içmediğimden oluyordu. Biz insanların durumu da genel olarak işte böyle. Yeryüzündeki bütün varoluşumuz bir hastalıktır. Eğer biri sebebini merak ederse, insan önce hayatını nasıl düzenlediğini sorar; bunu anlatır anlatmaz cevabı yapıştırır: Yaa işte; işte o yüzden. Sonra da büyüklenme havalarıyla yürür gider, sanki her şeyi açıklamış gibi. On dolar verseler varoluş bilmecesini açıklamayı üstlenmezdim. Hem niye üstleneyim ki? Eğer hayat bir bilmeceyse, bu bilmecenin yazarı hiç şüphe yok sonunda açıklayacaktır. Fani hayatı ben icat etmedim, fakat bilmece yayımlamayı adet edinmiş gazete ve dergilerde çözümler genellikle bir sonraki sayıda verilir. Elbette evde kalmış bir kızın ya da emeklinin bir gün önce bilmeceyi çözdüğünden -yani çözümü bildiğinden söz edildiği olur-bu kesinlikle bir şeyi değiştirmez. (soren kierkegaard).
