eğer asıl tanrının insanlar olduğunu düşünürsek*, insan "ol" deyince tanrı meydana gelmiştir ve boynuz kulağı geçmiştir*.
belki de bizim onu gönderdiğimiz yerde * o boş durmayıp kendi krallığını kurmuş ve bizi yıkmakla tehdit etmiştir*. o yüzden öldüğümüz zaman bizim onu sorgulamamız gereken yerde o bizi sorguya çekiyordur*.
Güzel bir paradoks olacaktır.
Allahın beni sizler yarattınız demesi allah tanımına uymayacak, sıradan bir nesnenin insanlar tarafından yaratılması anlamına gelecektir. Eğer yanlışsa... şeklinde açıklanabilecek bir paradoks. Tespit güzel bence, adama yağdırmayın.
Olaya idealist bir yönle yaklaşırsan tanrı tasavvuru zaten zihnimizde olan bir şeydir onu yaratmamız mümkün değildir ve bir paradoks değildir. idealist bir şekilde bakmayalımki paradoks bulalım aklıma gelen 3 yönü vardır, her ne kadar emprist bir yaklaşım olmasa da 1-tanrı vardır ve insanlara olduğunu bildirmiştir bu yüzden bir paradoks doğamaz 2- insan tanrıyı hakiki olarak deney ve gözlem ile bulmuştur ve aksi ispat edilemezse buradan da bir paradoks doğmayacaktır 3- insan bir tanrı tasavvuru yaratmış tanrıya gerekli sıfatları yüklemiş ve daha sonra bunlara inanmış ve sonrasında da onun koyduğu kurallara riayet etmek zorunda kalması da bir paradoks değildir çünkü tanrının bir varlık olarak varolması kendiliğinden olmadığı ispat edilemez. Bu yüzden tanrı işinde paradoks bulunamaz çünkü aksi ispat edilemez. Hiç bir zamanda edilemeyecektir. *
