bugün

çünkü bana varlığına dair kanıt sunmadın.
-varmısın yokmusun?
-varım
-varım diyoooor.

tövbe tövbe
madem ben inanmak için çaba göstermiyordum sen inandırsaydın.
-niye inananmadın bana şerefsiz.
-kaderde bu yazılıymış ondan bak cidden.
-hömm dur bakem bi kağıda.. hakkatten lan senin kaderin buymuş.
-piç.
-evet piçim.
(bkz: sen bana neden inanmadın)
zannımca hiç sorulmayacak olan bir sorudur.
+ bana neden inanmadın?

- çevresel faktörler.
bana neden inanmadın?

- amk sen olsan inanırmıydın?
inandım önceleri. de...ne oldu...

inandık da ne oldu...ne gördük de ne bildik. neyin haberini önceden aldık ki. iltimas mı geçtin bize.

evet inandım aslında ben sana. hala inanıyorum ama bu soruna cevabım bu işte.

ne kazandık inandık da ne keybetcez inanmayınca.
hiç.
bilir misin nihilizm.

yok. bilmezsin. varla yok arası gibisin.

işte ben sana inanmadım da. belki de bunu sevdim bu ikililiği.

son olarak inanmadım sana.
çünkü...
-neden bana inanmadın?
cevap yok... (bkz: halıdaki desenleri incele, ne bilim banyodaki fayansları say.)
-neden inanmadın bana?
+bizi böyle sürekli her sey için yargılayacağını düşünmekten inanmaya fırsat bulamamış olabilir miyim?
-geçç!
+cennete geçmek bu kadar kolaysa ne diye bu kadar inanmamamı istedin ki alla allaa?
-hala konuşuyor..
+sen yarattın biraz da sen kendini yargıla bakalım!
cevabını bildiği soruyu neden sorsun..
why so serious ?
- elektrikler kesildi.
Seni okadar çok insan o kadar farklı şekillerde tanımladıki hangisine inanmam gerektiği konusunu düşünmektense sana inanmamak daha doğru geldi.

(bkz: Sen geldinde ben gitmi dedim)
soruya soruyla cevap vermek suretiyle :

-bana neden inanmadın?
-beni neden kendinden mahrum ettin??

(bkz: sen beni sevdin de ben sana inanmadım mı)
-sana hala inanmıyorum.
- bir sor bak niye inanmadım?
+ soruyorum ya lan.
- bak bir sor ama.
+ ...
- sor bir niye de bir de yaaa.
varmadım secdeye tanımam ezanını bilmedim imanını .
ırzına geçerken toprağın , dört yanda çınlayan müziği tanımıyorum .
bu kalabalıktan şiddetle nefret ediyorum .
kitapları kapattım artık okunacak tek cümleye inanmıyorum tanrım .
-bugunu bekledim, artık inanıyorum...
geçmişi bırakalım, şimdiye bakalım olmaz mı? tertemiz bir sayfa açalım.
- bana neden inanmadın?
+ ne biliyim, çok yapmacıksın, bulutlarda gezmeler, asistan tutmalar felan..

- bana neden inanmadın?
+ ya bi saniye ya, buranın müdürü yok mu? bi arkadaşa bakıp çıkıcaktım, buraya getirdiler.

- bana neden inanmadın?
+ kime diysun? bana mi diysun? ha sen benu tanir musun? baba mi tanir musun? anami tanir musun? bacanağimi tanir..
- bunu kim aldı ya ?!
şeytan'ı göstererek:

- ben yapmadım o yaptı!

şeytan:

- yürü lan mal!
-arkadaş çevrem kötüydü.
-kendini hiç göstermedin.
bir satanist allah ın varlığına inanmayışını şöyle açıklamış idi:

-baksana dünyaya,dünyanın durumuna sence iyi bir güç mü yoksa kötü bir güç mü yönetiyor?

oysa ben dünyanın bu durumunu insanların kendilerinin yarattığını düşünüyorum. her şeyde tanrıyı ya da * suçlamak olmaz.