tanriya inaniyor musunuz sorusuna alternatif bir cevap değil de daha ciddi düşünmek gerekirse, biz ona tapıyoruz, inanıyoruz, iman ediyoruz, kandırıyoruz*, aldatıyoruz*, alet ediyoruz* ama o bizi en şerefli varlık olarak yarattı ve biz çamura bulandı isek hala bize inanıyor olabilir mi? "hala" kelimesinin onun zamandan münezzehliği karşısında ezildiğini görür gibiyim. ama acziyetim bu, o hala bize inanıyor mu demekten kendimi alamıyorum.
yoksa biz tanrının unuttuğu çocukları mıyız? diye fight club havası katılabilecek önerme.
bence güzel bi sual. daha varlığı bile tartışılıyorken bazı çevrelerce, tartışılmayanlar da bu soruyla uğraşmalı bence...
tanrı bizi dünyaya gönderdi de ne diye gönderdi? amaç ceza çekmek değil mi? biz burada ceza çekiyorsak niçün sonunda ödülle ya da daha büyük bir cezayla karşı karşıya kalacağız? bize olan inancı sarsılmış olacak ki bu dünyada hem iyilikler var hem kötülükler. bunlara aldanıp aldanmayacağımızı deniyor. çünkü bize güvenmiyor.
aksini de iddia edebilirsiniz. ama iddia ettiğiniz anda sadece dogmalardan yola çıkarsınız. mantık ve akıl çerçevesinde inançlı bir insan aslında tanrının bize karşı olan inancının zayıfladığı için bu dünyada olduğumuzu pek rahatlıkla söyleyebilir bence.
