dün gece bir tanıdık bayanın evindeyim. kendimizce sohbet ediyoruz. televizyon yok. internet yok. bir teras katında, çok sevimli bir evde çaylarımızdan yudumlar çekip sohbet ediyoruz. okumaktan bahsediyoruz. düşünmekten. daha doğrusu insanların artık düşünmemesinden. birbirimizi etkileme derdinde olmadığımız için de gayet rahatız. kendimizi kastığımız yok. bi ara bayan arkadaşın telefonu çalıyor. ve kendisi konuşmaya başlıyor. konuştuğu kişi bir erkek. belli.
terasa çıkmak istiyorum. el işareti ile dur diyor kendisi. konuştukça konuşuyor. bir erkek arkadaşı hafta sonu için yaşadığı şehire gelecekmiş. ve tüm hafta sonunu beraber geçireceklermiş. bir şekilde çocuk gelmemiş/gelememiş. bizimkisi başlıyor kendince verip veriştirmeye. çocuğa, yerine göre hakaret ediyor. yerine göre ise iltifatta bulunuyor. yaklaşık yarım saatlik bir konuşma sonrasında göz göze geliyoruz hanım kızımızla. suskunluğumu anlıyor.
bazı insanların suskunluğu asalettendir, bazılarının ki ise yalancı olduklarından.
asil miyim, yalancı mıyım bilemiyorum ama.
kendisi benden bir cümle beklerken, gecenin o anında yapıştırıyorum cümlemi. "sen de kadın müsveddesisin" diyorum. afallıyor bu. bir anlık irkilmeden sonra "nasıl?" diyor. en azından merak ediyor bu tepkimin nedenini.
"sen bu çocuktan hoşlanıyor musun?" diyorum. "bu çocuğa karşı bir şeyler hissediyor musun?"
hiç sektirmeden "evet" diyor. ben de hiç sektirmeden karşılık veriyorum; "yalan söylüyorsun."
bir anda ortam geriliyor. neredeyse birbirimizi boğazlayacağız. "bak" diyorum sakince. "sevdiğinden bahsediyorsun, saygı duyduğundan, o insana karşı güzel şeyler hissettiğinden. ama iş icraata geldiği an, iş eyleme dökmeye geldiği an bin yıldır uygulanan klişelerle hareket ediyorsun. bin yıldır söylenen bahanelerin ardına saklanıyorsun. hala ve hala bu huyunu erdem olarak görüyorsun. hatanı kabul etmediğin gibi bir de üste çıkmanın derdindesin..."
bir anda lafımı kesip sesini yükseltiyor.
"ama bu benim yanıma ilk gelmek istediğinde ben gelme dedim. şimdi de ben gel diyorum. kendisi bir şeyleri bahane gösterip gelmiyor."
ikilinin ayrı ayrı şehirlerde yaşadıkları malum. vay be diyorum sessizce. ben yıllarca don kişotluk yapmışım. fakat insanların derdine bak. ben, 28 yılımı piç etmişim orospu yürekler uğruna. insanlara bak. insanlara bak ve insan olup olmadıklarına karar ver.
çayımı tazelemesini rica ediyorum arkadaştan. gece saat 3 gibi. eve gitmem lazım. canım sıkılıyor. bakıyorum ki kadın müsveddeleri her yerde. erkek müsveddeleri her yerde. insanlık, insan olmaktan çıkmış. insanlık müsvedde olarak çöpe atılmayı bekliyor.
insanlık, tanrı'nın insan eskizi. "daha iyisini yapabilirdi tanrı" diyorum sessizce. arkadaş mutfaktan soruyor;
"neyin daha iyisini?"
"insanın" diyorum. "tanrı bizi daha iyi yaratabilirdi. baksana ne kadar hırs var içerimizde. baksana kendine. baksana sevdiğin erkeğe. hep bir rövanş alma derdindeyiz insanlık olarak. hep bir mücadele."
karşılık vermiyor. çaylarımızı içip de karanlığı dinliyoruz. epey bir müddet sonra "uykum geldi" diyor arkadaşım. evde tek yatak var. ve kendisi hasta. aşırı derecede karnı ağrıyıp midesi bulanıyor. kendisini öylece bırakıp gitmek de istemiyorum.
"buyur geç yatağına" diyorum. gülümsüyor. "peki ya sen?" diyor. "ben koltukta uyurum" diyorum. kıvrılıyorum koltuğa. masa lambasını kafamın üzerinde bir yerlere monte ediyorum.
bayan arkadaş da uyumak için yatağına geçiyor. "iyi geceler" diyor. "sana da iyi geceler ve güzel düşler" diyorum. battaniyeyi dizlerime alıp da kucağımdaki kitabı açtığımda şu cümleler karşıma çıkıyor;
"alimler ne derse desin, yalnızca bir günah vardır evrende. tek bir günah. o da hırsızlıktır. onun dışındaki bütün günahlar, hırsızlığın bir çeşitlemesidir... bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun. karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. hile yaptığın zaman, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı, çalmış olursun. çalmaktan daha kötü bir suç yoktur. yukarıda bir yerde bir tanrı varsa umarım benim vasat günahlarımdan çok daha önemli meselelerle uğraşıyordur."
kitabı göğsüme bastırıp, deliksiz bir uyku çekiyorum.
