bazen işleriniz yolunda gitmez. ayağınıza yapışan lanet bir sakız parçası gibi attığınız her adımda içinizdeki nefreti bir kat daha arttırır.
çevrenizdeki insanlar sanki siz onlardan nefret edesiniz diye var olmuş gibidir.
üzerinizdeki güneş artık sizi ısıtmaktan daha da öte bir görev üstlenmiştir.
ruhunuzdaki tüm pislikleri kaynatır.
buharlaşan her kötülük gün yüzüne çıkarak kendilerine kaçacak yer arar.
kelimeler anlamlarını yitirir ve sadece lanet okumaya yarar. insan kendi varlığını unutur. içindeki kin günden güne artar ve nihayetinde kendisini kabaca ortaya çıkarır.
tanrı artık yokmuş gibi yaşarsınız.
sanki ailecek oturduğunuz bir akşam yemeğinde size tabak ayrılmamış gibi hissedersiniz. herkes yediği yemek ile açlıklarını tatmin ederken siz sadece izler ve içinizdeki kini arsızca ortaya dökmek için fırsat kollarsınız.
tanrınıza düşman olursunuz. ta ki o sizi tekrar hatırlayana kadar.
