tanrı benim çobanımdır, Eksiğim olmaz. Beni yemyeşil çayırlarda yatırır, Sakin suların kıyısına götürür. içimi tazeler, Adı uğruna bana doğru yollarda öncülük eder. Karanlık ölüm vadisinden geçsem bile, Kötülükten korkmam. Çünkü sen benimlesin. Çomağın, değneğin güven verir bana. Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın, Başıma yağ sürersin, Kâsem taşıyor. Ömrüm boyunca yalnız iyilik ve sevgi izleyecek beni, Hep RAB'bin evinde oturacağım
müslümanların bildiği adıyla (bkz: hz isa)'dır. Kendini tutuklamaya, öldürmeye gelenlere hiç direnmeden adeta kurbanlık bir kuzu gibi teslim olması dolayısı ile yüklenen sıfattır.
Zira hristiyan teolojisinde insanlık adem ve havva'nın günahlarından dolayı doğuştan günahkar kabul edilir. isa'da kendini insanlığın bu günahlarının kefareti olarak canıyla, kanıyla tanrıya bir kurban olarak sunmuştur.