20 seneyi inanmakla geçirdim. Sonuç mu? Acizliğimden inandığıma karar kıldım. Aciz olduğum için dua ettiğimi, ama dua ettiğim için olan bir şey olmadığını; huzura kavuşmak için namaz kıldığımı, namaz kılmama rağmen sürekli sıkıntılarımın arttığını fark ettim. Şimdi mi? Kararsızım ama kafam rahat.
Tek taraflı hiçbirşey olmayacağı için yanlıştır. Hayat her yönüyle yaşanır.
Insan sadece mutlu olmak için yaratılsaydı bu anlamsız olurdu. insanı zorluklar olgunlaştırır.
tanrı'nın gayet bencil olduğunu düşünürsek doğru kabul edilebilecek bir önermedir. lan bir güç var, sırf kendisine tapsınlar diye milyarlarca varlık yaratıyor. bir de onları mutsuz olmak için yaratıp yaratmadığını mı tartışacağız? ya bi yürü git.
bence öyle birşey yok. aslında mutlu olabiliriz ama insanoğlu hiç elindekiyle yetinmediği için hep fazlasını istediği için mutlu olamıyor. yoksa şu hayatta mutlu olunucak o kadar şey var ki say say bitmez. sadece yetinmesini bilmek gerekir. yani iş insanın kendisine kalmış bence.
