Kişisel tercihtir, inanmayan da kişisel tercihi nedeniyle inanmıyor, lakin inanmayanların düştüğü yanılgı, inananların da kişisel tercihleri nedeniyle inanıyor olmalarıdır.
Adam kendini tanrı ilan etmiş, onbinler de ona inanmış, köleleri de onun için piramitleri yapmış, kan bozulmasın diye kızkardeşiyle evlenmiş, bu velet zaten tanrı değil, bir tanrıya inanmıyor, hem yalancı, hem sapık, hem de cani,
inanmayanların inananlara malettiği her türlü pislik bu velette, hadi hala ateistler sütten çıkma ak kaşık deyin. Tanrıya inanmayanlarda böyle şeyler olmaz deyin. Gerçek tanrıya inanmak da inanmamak da kişisel tercihtir.
kökeni gereği boyun eğmek/teslim olmak ile eşdeğerdir.
Peki;
önemli olan insanın kendine doğru geleni mi yapmasıdır? belkide sana doğru/iyi gelen başkasına yanlış/kötü gelecektir.
çocukluktan* öğretilmesi/aşılanması yerine kişinin ciddi ciddi üzerine düşünüp o şekilde karar vermesi gerken bir hadisedir.
bazen sadece hissetmektir. ya da kalbinin acılardan sancılanmaya başladığı bir gece umut. bazense kalbin sıkışına kadar arzulanan yokluk. tanrı var mı yok mu, herkes gibi ben de bilmiyorum kardeşim. ama herkes gibi yazmayı, konuşmayı da bilirim evelallah!
adam yazmış, altı günde dünyayı(evreni*) yaratıldığına inanılan varlık vs. şimdi, müslüman sadece müslümanlığa göre tanrı kavramını algılayıp, ona göre bir hayat yaşayınca cahil, ateist ona göre sözde ayetlere göre tanrı kavramını araştırınca bilge oluyor.
şimdi ateist mi teist mi ne bok olduğu belli olmayan bir zat-ı muhterem olarak soruyorum, tanrı neden semavi dinlerin saçmalıklarıyla var veya yok olsun. bu kitaplar madem zırvalardan ibaret, sana tanrı yok dedirtecek kudreti nereden geliyor? sen kitaplarda yazılanlara istinaden yok diyebiliyorsun da, bu adam yazılanlara inanıp, evet yaratıcı var diyemesin. sevgili yazarlar veya yazar adayı kardeşler, ateist akıllıdır algısı yüzünden her müslümana cahil, her ateiste akıllıdır, mantıklıdır, sadece o sorgulayıcıdır diyemezsin, dememelisin. bu mantıktaysan zaten cahilsin. gittiğin yolun ne denli çelişkilerle olduğunu anlamak için kendine bakman yeterli.
şimdi de teistlerden biraz bahsetmek lazım. bir çoğuna göre ateist ahlaksız. namus, şeref, haysiyet kelimeleri de tanrının sayısız gözleri ardında sinsice hazırladığı cennet sınavı için harika kriterler.
çoğuna göre ateist; potansiyel bir hırsızdır. sebebi ise çok açık. çünkü insanlar sahiplerinin izlemediklerine emin oldukları her şeyi çalarlar. peki ya çalmıyorsa? çalmıyorsa başka insanlar görür diye çalmaz!?!
ateist bir boku çalmazsa, adamdır adam! yağmacı da değildir, hırsız da. onursuz da değildir, haysiyetsiz de...
sen neden çalmazdın? allah korkusu mu, kanunlar mı, insanlar mı, vicdan mı? bu sorunun cevabı sende ezelden beri var. ister inan ister inanma...
bırakın kardeşim şu, ateist geniştir, ahlaksızdır, onursuzdur, korkaktır vs ayaklarını...
açık olmak gerekirse bu konuda, gereksizdir. benim sırtıma erdemliliği yükleyip kendi doğası nda yarattığı bütün hazzı elimden alan ve ben bu hazzı geri aldığımda beni cayır cayır yakacağını söyleyen bir zırdeliye kim inanabilir?
olabilecek olaydır. "ben bir var edici olduğuna inanıyorum" dersin. olasıdır ama bu sadece bir inançtır. ete kemiğe bürünürse inanç olmaktan çıkar. yani tanrı varsa bile bunu görmediğin için sadece birilerine güvenmek zorunda kalırsın. buda tanrıya inanmak değil bazı insanlara inamak demektir. yani tanrı ahlak kuralı koymaz! ahlak kuralını insanlar koyar. yani bütün bu uyguladığıkları kurallar insanların koyduğu kurallardır(baş örtüsü, oruç, pipi namaz, domuz, içki). tanrı yargılamaz! insanlar birbirini yargılar! tanrı mantık olarak düzeni zaten kendi kurmuştur ve yargıya ihtiyacı yoktur.
düşünmekten kaçmaktır.
tanrıya inanan insan kafasını meşgul eden şeyleri, korkularını, süpelerini tanrıya havala eder. gece yatmadan önce allahım sen yardım et dediği zaman kendini rahat hisseder. insanın yapısı böyledir.
düşünmektir.
inanmıyosan yeteri kadar düşünmüyorsun demektir.
sakın kimse inanmayanlara hakaret ettiğim sonucuna varmasın, saygımız sonsuz herkese.
yanlız kitabı yok fransızca indirseydi, yok resimli olsaydı, nebiliyim işte ortadoğuda indirilirken japonyayı anlatsaydı derseniz, bende derim ki sen kimsin ki tanrıyla pazarlık ediyorsun. bugün bir şirkette çalışan kişi bile amirine akıl veremezken sana nefes verenle nasıl pazarlık edersin.
iyide kardeşim ben inanmıyorum ki zaten dersen, baştan olmayan birşeye inanmak zaten imkansızdır.
cep telefonu üreticileri kablosuz görüşmenin imkansız olduğunu düşünselerdi, bir zamanlar olmayan kablosuz görüşmeyi bulmak için hiç çaba sarfetmeyeceklerdi.
hergün binlerce insanın geçtiği boğaziçi köprüsünün bir mühendisi yoktu, saldım çayıra mevlam gayıra yapıldı desem gutinizle le gülersiniz. bu alemdeki nizam nasıl oluyorda saat gibi takır takır, şaşmadan devam diyor öğle ise.
havadaki azot oranı düşüp oksijen miktarı artarsa ciğerleriniz yanar. atmosferdeki gaz miktarı neden değişmiyor?
boşluk olan evrenin genişlemesi size ne ifade ediyor?
ışık hızı neden geçilemez?
en küçük yapı taşından, evrendeki en büyük galaksilere varana kadar herşey neden döner?
bir kapının marangozhanede kendi kendine oluşma olasılığı nedir?
big bang teorisinin gerçekleşmesi için gerekli olan devasa enerji boşluğun bile olmadığı yokluk noktasında kim tarafından verildi?
dünyanın güneşe uzaklığı yaşama elverişli olacak ölçüde nasıl bu kadar milimetrik olabilir?
atmosfer zararlı ışınları süzüyor, ya süzmeseydi?
bla bla bla...
Eninde sonunda gerçekliğini test edeceğimiz tercih. inanmayıp o gün geldiğinde sıcacak delik bile bulunamayacak ya da ödüllendirilecek olunan durumdur.
tanrı konusunda herkesin aynı inanç ve düşünce yapısında olmasını, aynı düzeyde değerlendirme yapmasını beklememek gerekir. zira akıl bilinene erdiren yetenekken, akılla bilinemeyeni algılamak için iman etmek gerekir.
tanrı konusunda herkesin aynı inanç ve düşünce yapısında olmasını, aynı düzeyde değerlendirme yapmasını beklememek gerekir. zira akıl bilinene erdiren yetenekken, akılla bilinemeyeni algılamak için iman etmek gerekir.
tanrıya inananlardanım bende ama bazen küsüyorum Allahım neden böyle insanlar bu kadar kötü olamaz diye sırt çeviriyorum umudum yok oluyor her gün bitikliğimi hissediyorum her güneş doğduğunda dışarı çıkıyorum aldığım her hava damarlarıma işliyor olsun bea yaşamak yine güzel deyip gülümsüyorum tanrıya ta ki o kendini birşey zanneden insanları gördüğüm ana dek .
"ev halkını koruyup gözeten bir tanrıya inanmaktan daha mutluluk verici ne olabilir" şeklindeki aforizmasıyla franz kafka'nın köküke dinamiti doldurup elinde kibritle başında beklediği olgudur. inancın geleneğinde teslimiyet vardır. bunun nasıl olup da bir ihtiyaç halini aldığını açıklamak ise sosyal bilimcilere düşen bir sorumluluktur.
(bkz: #8509656)
--spoiler--
bende içki içmiyorum sigara içmiyorum yani bunlar tanrının söylmesi gereken mucizeler değil.
--spoiler--
KURAN-I kerim'in hangi yüzyılda indirildiği unutulmamalı ve tıbbın bugünkü durumu o gün ile karşılaştırılmalıdır. sigaranın piyasaya sürülmesi, alkolun zararlı birşey olduğu yeni bilinen gerçeklerdendir.
olaya bakarsak allah felan ortada yok her işi peygamber yapıyor. tanrı ona söyledi herkeste inandı inandırıldı ülkeler savaşlar kapitalizmin işine geldi ve dinler halkların üzerinde kaldı. bu gün artık dinler işe yarmazsa yani kapitalist sistemi ilerletemezse biter yada başa bela olarak ellerinde patlar.
edit acemi polimikci allahı savunarak eğlenen adamlar sayesinde birazdan sözlük çaylağısınız diye bir ibare göreceğiz. bebeğim özel mesajla yaz burası facebook değil. senin yüzünden çaylak olacam.
içten gelen birşeydir. Dinle veya mezheple tamamen alakasızdır. Bir deistin allaha inanması gibi. Doğrudan tanrıya inanç ve bağlılık bazen dinlere olan inançtan çok daha yüksek olabilir. Bunu okuyunca insan " peki o zaman hristiyanlara ya da deistlere neden gavur diyoruz?" sorusunu getiriyor aklına. Cevapsa, aslında gavur diye adlandılanların daha inançlı ve imanlı olduğu gerçeği.
