bir onur akbaba şiir tadında yazısı sonrasında zihnime takılan durumdur. *
dünyada türlü çeşit ırk, din ve insan var. neredeyse hepsinin inancı farklı. hatta ateist denen hiç inanmayan * bir kesim var. bir yaratıcı inancı herkeste yok sonuçta. kimi puta tapar; kimi pastadan tanrı yapar, tapar, sonra döner yer onu; kimi ateisttir.
bir de aşk vardır ki; dine, dinsize bakmaz. ateistide aşıktır, putperestide.
şimdi ilgili yazı geliyor;
ogün akbaba - ben tanrıyım
--spoiler--
ben tanrıyım dedi aşk
tanrı kızdı ona
benim dedi gerçek tanrı
sen de kimsin
ne farkımız var dedi aşk
biz değil miyiz insanlara
acıyı, sevinci sere serpe dağıtan
ağlatan, korkutan
şehvetlendiren, cezalandıran
hangi birimiz söz edebiliriz ki adaletten
içimizde kim söyleyebilir bunu
hem ben dedi aşk
senden çok daha fazlayım insanların yüreklerinde
senden daha fazla ihtiyaçları var bana
bir sürü inanmaz geldi geçti yeryüzünden
sen hiç aşkı tatmadan
yaşamaya cesaret edebileni gördün mü
demiştim sana bak gördün mü
ben tanrıyım dedi aşk
şaşırdı tanrı, düşündü, taşındı
ben aşkım dedi tanrı
ben aşkım, ben aşkım...
--spoiler--