"herkes inanıyor, ben beceremiyorum. onlar allah'ın uğrunda fedakarlık edebiliyorlar ben öyle bencilim ki hiçbirşeyimden feragat edemiyorum" diye hayıflanan bireyin dinden soğumasının göstergesi ifadedir.
ah yavruuum hala arıyo. madem inanmıyosun hala ne bu arayış? şayet inanmıyosan ki inanmıyosun, bırak... evet sana Allahı yani senin deyiminle tanrıyı gösteremiyoruz ancak bu onun yok olduğunu göstermiyo. bu bir inanç meselesi. zaten sana aha şurda diyebilseydik bu inanç olmazdı. bilgi olurdu. herkes de inanırdı ortalıkta inanca konu olacak bi * obje olmazdı. yani bana soruyosan nerde tanrı? o benim içimde. vicdanımda... ruhumda... bütün hayatımda... aldığım her nefeste şükür edebilsem keşke verdiği herşey için. özellikle de bu inanç için. senin bulmaktan yoksun olduğun 'inanç' için...
bunun kanıtlanabilirliği yoktur olmamalıdır da.
eğer ki bir kanıt olursa allahın varlığını bilmiş oluruz. ''inanmış'' değil.
Diyeceğim o ki, kare köşelidir. bunu biliyoruz değil mi?
allah kanıtlanamaz, düşünce vardır, iman vardır, inanç vardır.
(bkz: adam kör olmuş aga) tanrı nın varlığına inanıyorsan tanrı nın cismani olması imkansızdır. ve eğer inanmıyorsan görsen zaten kalbine inecektir ne gerek var demezler mi sana?
bir şeyin varlığını bilmek ayrı şeydir mahiyetini bilmek ayrı şeydir.kainatta bir çok şeyler vardırki onların mahiyetini bildiğimiz halde varlıklarını bilemmekteyiz öeneğin ruh,akıl,his,şefkat,yer çekimi kanunu...gözümle gördüklerime inanmam demek aklı göze indirmek demektir.eser ustasını idrak edemez.bir çin atasözü deerki 'Allah ın varlığını kanıtlamaya ne gerek vardır güneşi görmek için meşale yakmakmı gerek.'
ateistin dini somut olarak kanıtlanmasını istemesini ifade etmesidir.
tanrı ve din açık olarak kendini ortaya çıkarsa hiç bir anlamı kalmaz çünkü her şey kesinleşir. herkes doğru olanı seçer. din ve tanrı somut olarak görünmemeli ki herkes tarafsız şekilde seçim şansı yakalasın değil mi? bu, yazılıya eşşek gibi çalışıp 100 alacakken birinin hiç çalışmadan gelip sizden kopya çekmesi gibidir.
"Bütün Ben'im! Bütün, Ben'den çıktı ve Bütün Bana erişti.
Ağacı yarın; Ben oradayım; Taşı kaldırın; Ben'i orada bulursunuz...." sözleri ile isa mesih tarafından gayet güzel açıklanan durumdur.