home computer isimli atariyi aldığınız zaman, atarinin yanında verilen çok oyunlu kasette mevcut oyundur. çok basit görünmesine rağmen, belki de dünyanın en eğlenceli oyunudur. oyunu oynadığınız partnerinizle aranızdaki bağı kuvvetlendirir. iki ya da tek tank seçilip, düşman tanklara karşı kartal şeklindeki emanet korunurdu. vurduğunuz düşman tank'ın rengine göre; fazladan hak, silah güçleri, zamanı durdurma ya da kartalın duvardan olan çevresini demirleştirme gibi şeyler çıkardı. eğer hakların bitmişse de, oyun arkadaşının haklarını sömürebilir ve kavga çıkartabilirdiniz.
bir zamanların efsane atari oyunu. amaç kartala zarar gelmeden düşman tankları yok etmekti. alınan çeşitli upgradelerle ve zorlaşan levellerle başından saatlerce kalkamazdınız.
...
isterseniz bu oyunun modernize edilmiş versiyonunu bilgisayarınızda oynayabilirsiniz. oyunun ismi battle rush: tanks (5MB). elefun-desktop fiması tarafından birkaç yıl önce piyasaya sürüldü. link için:
oyunda pembe renkli düşmanları vurunca ekranda beliren zımbırtılar ve karşılıkları;
miğfer-kısa bir süreliğine zırh verir, ölümsüz olursunuz
kürek-kalenizi kısa bir süreliğine çelikle kaplar, ancak siz yeterli seviyede ve kazmalıktaysanız vurabilirsiniz
yıldız-sıfır kilometre tank ilk yıldızı aldığında seri ateş etmeye başlar, 2. yıldızda çift mermi gönderir ve 3. yıldızda ise çeliği bile kıran psikopata dönüşür.
tabanca-3. yıldızın işlevini anında görür
el bombası benzeri-ekrandaki düşman tanklarını anında patlatır
pati-ekrandaki düşman tanklarını kısa bir süre dondurur
tank-can verir
geçen gün yurtta oda arkadaşlarıyla eski atari muhabbeti yaparken birden feci şekilde özlem duyduğumuz sonra internetten aramaya giriştiğimiz, oyununu açmamızla beraber stage 1 yazısını görüp o müzik sesini duymamızla beraber adeta orgazm olduğumuz muhteşem oyun. şunu anladımki ne pes ne fifa ne nfs ne de call of... hiç birinden atariden aldığım zevki alamamışım ne de olsa biz atari dönemi çocuğuyuz...
atari oynarken bazı cengaverler ''sen kartalı koru ben vururum onları'' falan diye cesaret gösterisi yaparlardı.
''lan tamam az sen gel de biraz da ben vurıyım'' derdim, dinlemezdi götoşlar ''dur lan sıçtırma şimdi koru beni'' diye diklenirlerdi.
sanki vietnam'da savaşıyor şerefsizler. ben de ibneliğine döner kartalı vururdum. sonra ikimiz de göt gibi kalırdık. ne günlerdi be.
