-hadi yanına git bir merhaba de!
-sonra söylerim anne (çünkü her cuma urla'ya geliyor ve alışveriş ediyordu ve bende onunla konuşmayı çok istiyordum)
-hadi şimdi git konuş, eminim seninle konuşmaktan çok keyif alacaktır.
-sonra konuşurum anne (utancımdan bir merhaba bile diyemiyordum)
-hadi oğlum gel birlikte yanına gidelim, konuşalım
-sonra anne, sonra..
ama çoğu zaman onunla göz göze geldim. ben ona baktım o bana baktı. ben ona baktım o bana baktı, o da utangaçtı. yanına gidip onunla konuşabilmek için cesaretimi hiçbir zaman toplayamamıştım. olmadı. konuşamadım. gözümün önünde iki yaz boyunca urla'nın çarşısında karşılaşıp durduk. bir kere olsun nasılsın diyemedim. olcak iş mi bu ama oldu.
sonra fiziken ve ruhen hastalandı, bakıma muhtaç kaldı. benim için sonrası da kalmadı. bir daha onu göremedim. sonrası haber bültenlerinde malum..
vefatından sonra çok uzun bir zaman geçti, şarkılarında onu dinlemeye başladım. sonra başka bir şey oldu. onu dinlerken birdenbire benimle öyle bir konuşmaya başladı ki..
koy koy koy * adlı şarkıyı söylerken güler, sizi de güldürür. dünyanın merkezi bu meyhanedir derken sizi de o merkeze alıp götürür. keşke daha yaşasaydı diyerek rahmetle anarım kendilerini.
hani bazı erkekler için 'salon adamı' derler. böyle smokinli, elinde içkisi, 60'lar,70'ler,80'ler havası, aşık ama aşkını bile belirli bir romantik ciddiyette, sarhoşluğunu bile aklı başında geçiren adamlardır. bir kadına onu sevdiğini söyleyebilmek için dahi sessiz, sakin köşeleri, mesafeyi koruyarak seçen adamlardır. heh işte benim gözümde tanju okan tam da böyle biri. kadınım mesela buna çok iyi bir örnektir. https://www.youtube.com/watch?v=CıWıf_HwgRc yada öyle sarhoş olsam ki...
kadına dair en güzel şarkıyı, nefis sesiyle şahlandıran, gönlümün efendisi müzik insanıdır.
Bir erkeğin, Kadınına duyduğu özlem ancak bu denli etkileyici bir ses tonu ve yorumla dillendirilebilir.
Ahdım var, bana aynı duyguyu yaşatacak adamla, sorgusuz sualsiz, şıp diye evleneceğim!
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen kadınım
Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahım
Sen
Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık
Sen kadınım
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış herbiri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine
Sen kadınım
Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle o kapıyı kapat
Elini ver bana
Dışarda yalnız, yalnız üşüyorum
