Kinyas ve Kayra'yı belki bundan 10 sene önce okudum. * geçenlerde kız arkadaşım kitabı kendisi için aldığı zaman tekrar okumaya karar verdim ve bir süredir okuyordum. iki gün evvel evde sıkılıp "-dur lan ne film varmış film bakayım" diye cd'leri karıştırırken tamam mıyız? filmine denk geldim. ki kendisinin kitapla ilişkili olduğundan zerre haberim yoktu. filmin başında "kitabıyla esin kaynağı olduğu için hakan günday'a teşekkürler" yazınca şaşırmadım değil. üstüne bir de hali hazırda okuduğum kitap olduğunu öğrenince daha bi hoşuma gitti. neyse, filmi izledim. kitapla ilişkisi karakterlerden ziyade filmin başında da dediği gibi "ilham kaynağı" olmak. daha fazlasını beklememek lazım. çok bağ aramaya çalışmamak lazım. sadece ilham kaynağı yani fazla şeyapmayın öyle...
film güzel. beni inanılmaz duygulara sürüklemediyse de kötü bir film diyemem. hoş bunu eleştirmek de bana düşmez zaten. *
Tamam belki cok iyi niyetle yapilmis bi film ama eksik komedi dram melodram hic bisi yok misir gevregiyle dram yapmaya calistilar ya ya ben de ormanmeyveli misir gevregi yiyemiyorum ama bunu abartmiyorum bi de anlamadigim ihsan karakterinin niye ölmek istedigini anlatirken ki anlamsiz nedenleri denize giremiyorum dese anlarim ellerim yok diye hic bi zaman harmandali oynayamicam dese anlarim hic bi zaman sessiz sinemada yerli yabanci bir kelime bile isaret edemicem dese anlarimda buzda kayip sarilan cifte bakip abiben hic bi zaman boyle olamicam oldur beni demesini anlayamiyorum sonra annesi tuvalet yaptirirken arkadan calan jason mrazin esliginde annesinin tulbentini burnuna goturmesi jason mrazin hala allaalala life is wonderful demesi burayi hic anlamadim mematinin oldugu filmde jason mraz calmasi Iste garip filmdi filmde begendigim nokta suydu temmuzun annesiyle yaptigi konusma karincayi ornek vermesi falan nasil guzel anlatamam boyle sicacik bi bolum yazan senaristin filmin geri kalanini nasil yazdigini cok merak ediyorum annesiyle konusmasi iftardan sonra e geri kalan kisimlar iftardan oncemi yazmis acaba oruc sicak tam basina vuruncami yazmis merak ediyorum bi de hakan gundayin filme etkisi paha bicilemez neyse her seye ragmen 10 ustunden 10 cunku senarist yonetmen cok iyi niyetli insan cunku has egeli.
kinyas ve kayra unsuru için gidilip kinyas ve kayra konusunda büyük kazık yenilen film. ben de bir şey sandım. gündüz kuşağında böyle ajitasyon içeren tonla film dönüyor.
izlediğime pişman olduğum nadir filmlerden. Büyük beklenti içinde gitmiştim. Şimdi Adını duyunca bile aman sus hatırlatma diyesim geliyor karşımdakine. Özetlersek duygulandırmak için yapılmış komedi filmidir.
Valla millet bu film de ağlamış. Ben aşırı etkilendim tamam ama aglamadim. Sorun bende mi simdi?
Ama filme bayildim. Hatta anladım. Psikoloji ağırlıklı güzel film. Ajitasyon yok. Gerçekten alınması gereken mesaj var. Tamamız, tamam değiliz.
iki tane engelli kardeşi olan biri olarak ısınamadığım filmdir. kötüleme gibi bir amacım yok ama güzel bir konu nasıl piç edilir sorusuna cevap niteliğinde bir film bence bu. abi bi kere duygusallık hiç yok ama yapmacıklık hat safhada. kolsuz bacaksız dostumuzun yumuşak dostumuza yaşama sevinci aşılaması doğru düzgün işlenseydi bari. yok ama oldu bittiye getirmeyi çok seviyoruz. zaten koduğumun ülkesinde güzel film nerdeyse hiç yapılmaz oldu artık. kırk yılın başı güzel bir konu bulup oldu bitti hadi sürelim sinemaya demeseler olmaz zaten. azıcık daha senaryo üzerinde oyunculuklar üzerinde kafa patlatılsa olmaz zaten. ıynemliyi kızlar seviyor zaten ne olursa olsun izlenir mantığı sezdim resmen. kötü değil ama çok basit olmuş bence.
bir şeye dikkat çekmeden edemeyeceğim. iki tane engelli kardeşim var. kendilerine maaş-yardım alabilmek için götümüz yırtıldı senelerdir. birisi şuan maaşa bağlandı yıllar sonra. yüzde yüz engelli yatalak kardeşim içinse siktiğimin devleti 8-9 senedir uğraştırıyor bizi. hatta serebral palsi tanılı olduğu halde siktiriboktan bir vasilik kararı için mahkeme "belki iyileşmiştir" diyerek(evet hakim bunu yüzümüze dedi) halihazırda olan sağlık kurulu raporumuzu beğenmedi de tekrar heyete gönderdi amk. ulan serebral palsi tedavi edilebiliyor da biz mi bilmiyoruz. neyse içimi döktüm yine. ulan filme bak, ibne oğlan alt tarafı devletin rehabilitasyon merkezleri olan engelliler merkezinden bir görevli güya ve baba siktiriboktan bir görevliden para istiyor. ertesi gün de çat çıkarıyor. şimdi ordan "ama şunu sattı bunu sattı" demesin kimse. ulan bu dünyanın hiç bir yerinde olmaz, hele hele türkiye gibi bir memelekette asla olamaz. adamlar bir maaş bağlayacaklar da evin var diye bağlamıyor. çadırda yaşa elin kolun kopsun öl geber öyle başvur belki veririz diyor. çağan ırmak hangi kafayla yazmış bunu amk.
açıkçası engellilerin işlendiği filmler acındırma açısından tutuyor. güzel malzeme sinema açısından. ama madem bu boku yiyorsun biraz sağlam araştır. git bir iki engelli ailesiyle tanış yemezler seni. sorunlarını dinle. merak etme senin filmindeki gibi kimse önüne gelenden para dilenmiyor. kaldı ki engelli anne ve babaları kolay kolay filmdeki zihniyette de olmaz. olamaz. o vicdanı anlayabilmek için engelli biriyle yaşayabilmek gerekir. ben ikisiyle yaşıyorum. neyse. böyle basit senaryolarla bile bir film tutuyorsa benim gibi basit bir insan bile bu ülkede para kazanır diye düşünmeye başladım. kardeşimin hayatını film yapmayı düşünüyorum da. eminim ki bundan bin kat sağlam birşey çıkacaktır ortaya.
engellilerin filmlere konu olmasına karşı değilim. aksine birçok engelli tipi var ve bunları sinema gibi büyük bir araçla engellilerden bi-haber insanlarla tanıştırabiliriz diye düşünüyorum. insanların yolda gördüğü her engelliye sokak köpeği gibi bakmalarından hep rahatsız olmuşumdur. yardımı geçtim engelliye engel olanlardan hep rahatsız olmuşumdur. engelliler bizden şevkat istemiyor.acımamızı hiç istemiyor. çünkü engelli olmak acınacak bir durum değil. kendisini eksik görmeyen bir insanı sen nasıl eksik görebilirsin ki. evet bazen az yada çok yardıma ihtiyaçları oluyorlar. yardım edebiliyorsan et. edemiyorsan öyle it gibi bakma. engellilerin en rahatsız olduğu durumdur bu. engelli bireyleri kendin gibi bir tam birey olarak gör. ona özel muamele yapma. bu gibi davranışlar hem engelli bireyi hem de ailesini üzüyor,eziyor. neyse bu gibi filmler gözlerimizden gizli birçok gerçekle tanıştırır bizi diye düşünüyorum. ama madem yapılıyor adam gibi yapılsın.
son olarak şunu da söyleyeyim. eğer bu filmi sevdiyseniz(benim de gözlerimin dolduğu anlar oldu elbet) size tavsiyem blacktir. bana göre bollywoodda yapılmış en büyük başyapıttır kendisi. film engelin engel olmadığını, isteyen herkesin birçok şeyi başarabileceğini anlatıyor. yaşama sevincinin kralını göreceksiniz filmde. belki de daha önce blacki izlediğim için, böylesine yüksek bir çıtayla tanıştığım için tamam mıyız bana vasat gelmiş olabilir.
edit-ekleme: filme dair tek sevdiğim şey, annenin davranışlarıydı. gerçekten engelli anne-babaları(çoğunlukla anneler) biraz sıyırıyor ister istemez. kendi annemden biliyorum. aslında asıl şevkate,desteğe ihtiyacı olanlar, asıl yalnızlık çekenler de onlar biliyor musunuz?
Kaliteli bir yapit olmuş ama ağlamadım . Oyunculuklar iyi senaryo iyi ama bir şey eksikti.
En çok son sahneyi beğendim ama.
Birde Aras Bulut -Kanki - diyip durmayaydı eyiydi.
