8-9 yaslarındayken aksam dısarı cıkabilmenin tek yolu o da ramazan aylarında elbet teravih namazlarıydı.vaaz bölümü türlü şakalaşmalar,ebelemeceler,kosusturmalarla gecildikten sonra ön sıralarda endi yaslarımda bir cocuktan secdeye egilirken 'pırt' sesini duyup abuk subuk gülmeye basladık.Cocuk abisinin yanında olmasından dolayı kızarıp bozardı.Ve cıkısta acı son.elemanın abisi cami terligiyle kucuk kardesının kafasına kafasına patlatıyordu.
