türkiyede ailenin görüşü ne ise çocuğunun görüşü de odur. solcu ailelerin kitaplığında bir tane sağ görüşlü yazar bulamazsınız. diğerleri de tam tersi. şöyle baksan bir gruptan gayrısı sütten çıkmış ak kaşık. bu şartlar altında çocuğun fikrini sorgulaması mümkün müdür? dayamışsın dağ gibi kitapları. kemikleşir düşünceler. al birimizi vur ötekimize.
özgüveni elinden alınmış, damarlarından beynine açılan yola aidiyet ihtiyacı zerkedilmiş, düşündüğü zaman kafası ezilmiş, düşünemediği zaman köleleştirilmiş bir halkın başvuracağı fanatizm biçimi...
kazalara mahal verebilir, geyik çıkabilir, taş düşebilir. dikkat ediniz.
şöyle oluyor ki:
seçimden önce gayet iyiyiz aslında. -en azından sözlük ortamını göz önüne alırsak.- herkes çok anlıyor politikadan. herkes bilinçli seçmen. herkes okuyor araştırıyor. vay anasını diyorum ben de sanırım bu seçimde bir şeyler değişecek ülkenin görmediği biçimde.
hani var yine farklı taraflar ama onlar da bilerek yapıyor bu işi. yani akp, chp, mhp, tkp.. kime verecek olursa olsun oyunu gerçekten "biliyor", "düşünüyor", "savunuyor".
tabii unutuyorum ki benim bilinçli deyu düşünmeme sebep olanlar oy verecek kesimin karşısında bir avuç insana tekabül ediyor.
sonra zamanı geliyor. oylar sayılıyor falan...
ve "bizi izlemeye devam edin" tandansında bir adamın "bizi yönetmeye devam edeceği" ortaya çıkıyor. akp yi desteklemeyen kesim isyan ediyor.-ben de desteklemeyenlerin içindeyim. evet.- nasıl olur anlaşılamıyor. bunu belirtecek düşünceler, entryler havada uçuşuyor.
sonra er meydanına akp yandaşları çıkıyor. önce diyorlar ki: "hani demokrasi demokrasi diyordunuz. nooolduh? şimdi niye isyan ediyorsunuz?"
buna açıklık getirelim o zaman ilk olarak. karşı çıkılan olgu akp nin başa gelmesinin "nasıl" olduğudur. %47 lik insan topluluğunun akp' nin yönetim politikasını beğenmesi garip gelmiştir. hadi bilinçli seçmen vardı da bilerek isteyerek oy verdi dersek ben bu oranın %5 ten öteye gideceğini düşünmüyorum ve kimse de bunu iddia etmesin. geriye kalan kesim kesinlikle gaza gelmiş, gözü bir şekilde boyanmış veya yaptığının nereye gideceğini bilmeden hareket eden birilerinden oluşmuş. ya da ben buna inanmak istiyorum.
yani kimse kimsenin boğazına binmiyor "vay efendim nasıl akp ye oy verirsin" deyu. (yanlız , onlara aptal denmesi ise başlığımıza getiriyor bizi. evet ben de çok şaşırdım, inanamadım. ama gidip de kendi çapında bir şeyler düşünerek oy veren insanlarla aziz nesin' i muhattap etmek de biraz garip kaçıyor sanki. evet sandıktan çıkan "sonuç" bu ülke geleceği için verilmiş "aptalca" bir karar ama oy veren insanlara aptal demek de saygısızlık sanki.)
burada başlığımız devreye giriyor. bazen kendimizi kaybediyoruz sanki ve bir şeyler söylüyoruz. ama söylediğimizin ucunun nereye varacağını düşünemiyoruz.
hala seçimden çıkan sonucu iktidar partisine karşı olan kesimin "ayarı alması" olarak nitelendirebiliyoruz. ki ben buradaki çoğu kişinin okumuş, okuyan ve kendini geliştiren insanlar olduğunu düşünüyorum hangi safta olursa olsun. onlar bile bunu yapabiliyorsa başkalarını nasıl suçlayabiliriz ki. siyasetten bihaber birey sırf etrafında birileri öyle diyor diye oy veriyorsa..
e bu durum da,
siyaset ve eurovizyon eş değer aslında değil mi teyzecim? hatta başlayalım. re re re ra ra ra akp akp çok yaşa.
"bizi izlemeye devam edin"miş. peh. izlemekten başka ne gelir ki elden şimdiden sonra? 5+7=12. hadi bakalım 2019 a kadar yolunuz var.
futbol takımlarının ismi ve renkleri hariç herşeyi; futbolcuları, yöneticileri, sahipleri değişse de insanlar çocukluklarında tuttukları takımı tutmaya devam ederler. bu mantıksızdır ama zaten amaç eğlencedir. chp yi atatürk ün partisi diye savunmak, veya akp yi milletin o zamanki kokuşmuşmuş siyasete verdiği bir ders olduğunu söyleyerek savunmak, partilerin tarihleriyle övünmek de böyle birşeydir. ama burada bir sorun vardır; bir partiyi desteklemenin amacı eğlenmek değildir, olmamalıdır.
bir sürü eski beyinden oluşan, bu partilerin sadece yarıştığı türkiye'de bundan daha doğal bir olayın olması şaşırtıcı değildir.
beklenen de budur ki artık partilerde ülkeyi ileri getirmek değil aynı futbol takımlarında olduğu gibi takımı(partiyi) ilerletmek ilk hedeftir. böyle bir durumda farklı bir olayın gözlenmesi düşünülemez.
ikisinde de israr edilmemesi gerekmektedir. eger parti ulke icin basarili islere imza atamiyorsa baska bir patiye oy atilabilir ve desteklenebilir. ayni sey takim icin de gecerlidir. eger tuttugunuz takim size her sene 3 kupa vaat edip yerine getiremiyorsa israrci olmaya gerek yoktur. baska bir takim desteklenebilir. ya da bos oy atarsiniz.
(bkz: fenerbahce spor kulubu)
muhtemelen kendinden önce gelen nesillerin *desteklediği partiyi, hiç sorgulamadan, vaat ettikleri şeyleri duymaya bile gerek duymadan, "bunlar yapıyorsa iyidir" zihniyetiyle hareket eden ve yaptıkları her yanlış icraattan bir doğru çıkarmaya çalışan insan modeli.
çok önemli not: milletler layık oldukları şekilde yönetilirler.
