Bugünkü Türkiye coğrafyasında ilk Türkçe gazete 1831 yılında Osmanlı Devletinin resmi yayın organı olarak Takvim-i Vekayi adı ile istanbul da çıkarıldı. Daha sonra bu gazeteyi yarı resmi (devletten destek gören gazeteler böyle adlandırılmıştır) ve özel gazeteler takip etti. Genelde dört sahife ve üç sütun biçiminde çıkan bu gazetelerin son sayfa ve son sütunlarında Fünun ve ilânât başlıkları altında o günün reklam anlayışıyla duyuru formatında ilan metinlerine yer verilmeye başlandı. ilk ilan metinleri, devletin resmi yayın organı olan Takvim-i Vekayi de yer almakla birlikte, bunlar daha çok dini, ahlaki, edebi ve sözlük tanıtımı türünden metinlerdi. Yarı resmi gazete Ceride-i Havadisin yayın hayatına başlamasıyla bugünkü anlamda tam bir reklam formatına uymasa da- hem biçimsel ve hem de içeriksel olarak reklam olgusunun belli bir çizgiye taşındığını görü-yoruz. Bunda 1838'le başlayan ticaret sözleşmelerinin büyük etkisi olmuştur. Çünkü bu ticaret sözleşmeleri Batılı devletlerin uzun süredir elde edemedikleri ticari imtiyazları yerli tüccarları kıskandıracak oranda kendilerine sağlaması, yoğun bir nüfus potansiyeline sahip Anadolu'da bir tüketim toplumu yaratmak için hemen kolları sıvamalarına ve ilk iş olarak ta Avrupa patentli ne varsa gerekli gereksiz bütün ürettikleri malları Osmanlı pazarlarına taşımalarına yol açtı. Öyle ki Tarihçi Lütfi Efendi'nin de belirttiği gibi çalı süpürgesi, ağaç kaşık ve tahta taraklara kadar her şey Batı ülkelerinden gelip pazarlarımızı doldurmaya başlamıştı. Böylesi büyük bir pazardan daha fazla pay elde etme arzusu yabancı tüccarları kendi aralarında ister istemez bir rekabet ortamına sürükledi. Tabii ki buna yerli tüccarın ayakta kalabilme mücadelesi de eklenince bu ticari rekabet daha da kızıştı ve bir reklam olgusu olarak özel basına yansıdı. Türkçe basında yer bulan fesle ilgili reklam metinleri, yerli üretimin, ithal ürün karşısındaki tutundurma çabalarının ilk örneğini oluşturmuştur.*
1831' de II. Abdulhamit döneminde çıkarılmış ilk resmi türk gazetesidir.1828'de mısır'da vekayi-i mısriyye yayınlanmaya başlamıştı. mısır valisi kavalalı mehmet ali paşa tarafından türkçe ve arapça olarak bastırılan bu yayın organı mısır'ın osmanlı devleti'ne karşı etkin bir propaganda aracı olarak meydana çıkmıştı. sultan II. mahmut ve bab-ı âli, yürütmekte oldukları merkeziyetçi reformlar çerçevesinde devlet idaresinin sesini daha etkin olarak duyurabilmek amacıyla resmî bir gazetenin yayınlanmasını gerekli bulmaktaydılar. bu amaçla, daha önceden izmir'de yerel fransızca gazete yayınlamış olan alexandre blacque ile anlaşmak suretiyle resmî bir gazete çıkarma kararı alındı. 11 kasım 1831'de takvim-i vekayi yayın hayatına girdi.
