bugün yaşadığım ilginç olayı siz sözlük yazarı arkadaşlarımla paylaşmak istedim..
bugün mahkemem vardı.
sebebi darb.
6-7 seneden sonra üstüme çöken rehaveti şöyle bir silkelemek istedim. fakat yine başıma dertler açtım. gerçi şuan sıkıntı yok. herşey hal oldu.
peki mesele neydi..??
mesele, köpeği dövdüğünden şüphe ettiğim komşumu uzun takibim sonucunda suç üstü yapmamla başladı.
iddiacıya göre;gözü dönmüş halde, bir sokak hayvanı uğruna aile sahibi olan birine karşı orantısız şiddet kullanarak niteliklii cürüm işlemek. altına avukatın ve adamın karısının,iddaanamenin altına düşülmüş bir de notu var. ,öldürme kastıyla yapılmış bir saldırı diye..
tabii şahitlerimiz de var,adamın almış olduğu doktor raporu da var..
hakim raporu okudu. tabii kriminal uzmanları kavga da neler yapılmak istendiğini tek tek yazmışlar.(türk polisini bu konu da gerçekten taktir etmek lazım..zira,adama ne yapmak istediğimi raporda çok güzel analiz etmişler).
hakim önce bana sordu..olayı anlattım.
sonra,gerçekten orantısız şiddet kullanıp, öldürme kastımın olup olmadığını sordu..
cevabım aynen şuydu.
adama neden köpeği dövüyorsun dediğim de beni tersledi. köpeği sindiği köşeden çıkarmak için ilkin adamı ittiğimi,köpeği kucağıma alırken adamın bana arkadan yumruk vurduğunu söyledim..köpeği emniyete aldıktan sonra, adama yöneldiğimi,bu esnada bana savurduğu elini tutarak ,bilerek ve isteyerek parmaklarını kırdım..sonra kolunu büküp yere yatırdıkta kolunu kırmak için değil uzun bir süre kullanamaz hale getirmek için eklem yerlerine sertçe vurdum. zaten öldürme niyetinde olsaydım altımda kedi gibi hareketsiz yatan adamın boynunu istediğim şekil de kırardım dedim..(içimden gülerek taktaktaki kanunlarında ilkin uyarmak esastır,diye geçirdim)
hayvanları çok mu seviyorsun diye sordu. evet dedim.
sonra diğer tarafa neden hayvanlara karşı bu şekilde davrandığını sordu.tabii onlarda biraz hayvan sevgilerinden dem vurduktan sonra olaya sebebiyet veren köpekten şikayetlerini abartarak dile getirdiler. tam bir senaryo yazarı gibi.
hakim raporda da aynı şekilde yazıldığını,adamın sağ el parmaklarından dördünün kırıldığını,sırtın üst sağ bölgesine yapılan baskı sonucunda ödemler oluştuğunu,kolun bükerek kasılması sonucunda kas zedelenmesi olduğundan belli bir süre kullanılamaz hale geldiğini,söyledi..
şahitlerinde aynı yönde ifadelerinden sonra karşı tarafın uğradığı zararı telafi edecek bir miktar para cezası verdikten sonra hepimiz dışarı çıktık. beni,m avukat olayı daha önce bağladığı için sadece içerde küçük tiyatro sergilemiş olduk.
asıl anlatmak istediğim kısım burası.
dışarı çıktıktan sonra,mübaşir hakimin beni odasında beklediğini söyledi. neden dedim. abi ben nerden bileyim dedi. adam haklıydı. aslında hoşlanmadığım bişey. nedeni ise o otururken siz ayakta onun nutkunu dinlersiniz. tamam mahkeme esnasında onuın karşısında ayakta durmaya okey, ama onun dışında bu hava biraz insanın gücüne gidiyor. neyse dedim,devlet kapısında kibir başa beladır diye yanına gittim.
biraz tedirginlikle bismillah deyip odaya sağ ayağımla girdim.
neyse konuyu uzatmayayım. biraz sohbet ettik.gerçekten kalender bir hakim..
bana verdiği cezayı hak ettiğimi ,bundan geri adım atmasının mümkün olmadığını ve bu konularda toleransı olmadığını söyledi. tabii haklıydı zaten benim de öyle bir talebim olmamıştı..merak ettiğim benimle olan derdinin ne olduğu..
dua et şahitler helal süt emmiş adamlar çıktı,Hapis cezası bile alabilirdin.dedi. evet dedim
seni çaığrmamda ki sebebe gelelim. evet,buyrun efendim.dedim
SENiN ÖDEYECEĞiN PARANIN BiR KISMINA ORTAK OLMAK iSTiYORUM.dedi
o an dondum kaldım. gözlerim gözlerine kitlendi.
daha bugüne kadar bu olaydan dolayı karşıma çıkıp,avukatım dahil,abi ne yaptın değermiydi bir köpek için adamı dövmeye,ya ölseydi, gibi laflar duymaktan gerilen sinirlerim bir anda pamuk şekeri gibi oldu..
çok şaşırdım.kendisine buna lüzum olmadığını söyleyerek,teşekkür edip kalktım..
kendilerinin de verdikleri bir çok karardan dolayı kahrolduklarını bunlardan birinin de bu olduğunu söylemesi bana yetmişti zaten.
ben yaptığımdan pişman değildim. hatta eve dönerken aynı şekilde karşıma biri çıksaydı yine yapardım.
önce babasını, 5 ay sonra da dünyalar kadar sevdiği kocasının ölüm acısına dayanamayarak hastalanan annesini de henüz 2 yaşında iken kaybeden, çocukluğun da acıyı,mutsuzluğu,zulümu,haksızlığı ve fakirliği birebir yaşayarak, hayatın iç burkan bütün detaylarını iliklerine kadar hissetmiş biriiyim. çocukluğumu benliğimden silip attığımdan dolayı çocukluğum hakkında konuşacak hiçbir şey hatırlamıyorum,hatırlamak istemiyorum. önce dedemin,daha sonra dayılımın,amcamın,teyzemin yanında kaldım, ilkokul dört'ten sonra da okuldan alınıp 16 yaşında gemiciliğe başladım. 20 yaşına basınca da doğruca askere gittim. eh askerlik işte amk. orda da şans dönmedi. bakmayın öyle dediğime, askerliğimi riskli bölgeler de yaptığım için söyledim.gerçi askerlik bana çok yararlı oldu. çünkü, gücümü,cesaretimi özgüvenimi asker de farkettim..
komutanlarım benden çok memnundu.tek hoşlanmadıkları taraf maneviyatsızlığım ve hissisliğimdi..hatta komutanım bana birgün sordu. ''sen neden burdasın diye.??'' cevabım, ''görev icabı'' diye. ''peki kimin için bu görev'' diye sorduğunda ''sizin için'' demiştim. ''hayır, vatana'' demişti. vatanın,bayrağın dahi ne anlama geldiğini bile bilmiyorum.. tabi vatanın bayrağın ne olduğunu asker de öğrendim. arkadaşlarımdan da dini konularda bilgi alıyordum. bizi allah yaratmış. bizi koruyan allahtır,melekler bize yardım eder, falan diye konuşurlardı..ama ben bunları hissetmezdim. bana kimsenin yardım etmediğini,etmeyeceğini hep düşündüm. ancak karnım doyarsa güçlü olursam kendi kendimi koruyabilirdim.yoksa hele hele hiç görmediğim birilerinin beni koruması çok saçma geliyordu. ama inanmış gibi yapıp arkadaşlarımla dostluğumu sürdürüyordum. bazıları kuran okurdu. ''ne okuyorsun'' derdim ''kuran okuyoruz'' derlerdi. ''niye okuyorsunuz'' diye sorardım . allahın emirlerini öğrenmek için derlerdi..içimden gülerdim. gerçi ninem de okurdu ama pek bu konulara girmezdik. benim için önemli olan karnımı tok tutup kaslarımı daha da güçlendirmekti. gerisi boş ve gereksiz lakırdıydı.sporda ve eğitim de üstüme yoktu.aslında askerlik tam bana göreydi . hergün değişik üç çeşit yemek,hem de istediğin kadar yiyebilirsin. ne eline vuran var,ne ikigünlük yemeği pişirip önüne koyan var,ne yıyemedin diye kafanı tabağa sokan var.maalesef askerlik bu sayılı gün çabuk biter derler..benim ki de çabuk bitti. askerliğimin son iki haftasında yediğimiz bir baskınla yaralanıp, iki ayda istanbul gata da krallar gibi yaşadım. ben askerden güzel anılarla ayrıldım. evet bazı arkadaşlarım şehid bazı arkadaşlarım gazi oldu bu benim için üzücü de olsa askerden kazançlı çıkanlardan oldum. tabii para da biriktirmiştim. bana verilen başarı ödüllerini gata da bir askere hediye edip hastahaneden ayrıldım.
gidecek evim yoktu. önceden çalıştığım gemicilerin yanına sığındım tekrar..bir süre trollerde daha çalıştıktan sonra büyük bir gemi de iş buldum.iyi bir gemiciydim. artık için kurdu da olmuştum. fakat her gittiğim yerde insanların bana baş eğmesini istiyordum.kavga etmediğim,dövmediğim kimse kalmamıştı.artık öyle bir hale geldi ki gemiler bana iş vermez oldu. iki kez gemiler beni yurt dısın da bırakıp türkiye'ye döndü.. kendime güvenim sonsuzdu ve gerçekten gücümde yerindeydi. . insanları istediğim gibi büküyordum. artık ezme sırası bana gelmişti.
gemiler bana iş vermez olunca bir arkadaşımın vasıtası ile yurtdısına çıktım.orda yaptığım vukuatlar sonucunda habire içeri düşüyordum. bir kez daha içeriye düşünce orda rockerlerle tanıştım. rockerlik tam bana göre bir yapıydı..5 sene bunlarla birlikte oldum. sonra onlar da benim agresif yapıma tahamül edemeyince beni yanlarından kovdular. bu kez değişik gruplardan ayrılan diğer rocker gruplarla 30 40 kişi olup bu kez kendi eski arkadaşlarımıza karşı savaşmaya giriştik. artık hem para su gibi akmaya başlamıştı hem de saygınlık kazanmaya başlamıştık. tabi bu uzun sürmedi. çünkü savaştığımız rockerler çok güçlüydü ve dünya çapında bir ağa sahiplerdi. bizi kısa süre için de dağıttılar. benim peşime düştüler.avrupa da hangi ülkeye geçtimse izimi buldular. nihayet beni almanya'da yakaladılar. beni bir mahzende iki gün dövdüler. aslında niyetleri öldürmekti. daha önceden tanıdığım biri gidip ülkücülere haber veriyor. hiç tanımadığım halde ülkücüler beni bu adamlarla anlaşarak avrupayı terk etmem karşılığın da serbest bıraktırdılar..ordan taylanda geçtim.tayland'a tekrar almanya'dan ingiltere'den gelen arkadaşlarla grup kurduk. bu kez hong kong ve tayland mafiası bize çöktü. rusya'ya geldik,çeçenler'le kapıştık..birkaç yer daha denedik,bizi barındırmadılar. çaresiz almanya'ya dönüp rockerler'den özür diledim. onlarda beni bir daha ortalarda dolaşmamam kaydıyla rahat bırakacaklarını söylediler. bana daha önceden yardım ettikleri için ülkücülere takılmaya başladım. fakat onlar da benim karanlık geçmişimden dolayı bana pek güvenmiyorlardı. beni kendilerinden uzak tutmaya çalışıyorlardı. durduk yere hiç bir şey yokken beni daha pasifize etmek için rockerler tarafından iki kez bıçaklandım. bana yine ülkücüler kolkanat gerdi. hastane de beni yalnız bırakmadılar.rockerler beni tamamen sindirdiklerine emin olduktan sonra beni rahat bıraktılar. artık avrupa'da tekrar rahat hareket edebiliyordum. eski bazı arkadaşlar kurdukları gruplara beni davet ediyor birlikte çalışmak istiyorlardı. aslında iyi bir intikam almak içinde fırsat kolluyordum. hatta gizli gizli tekrar koları sıvamış, hafiften para musluklarını yine açmaya başlamıştım.. bu arada ülkücülerin yanına da gidip geliyordum.bana vatanla milletle ilgili birşeyler anlatıyorlardı ama pek anladığımı söyleyemem,çünkü aynı dili konuşsakta aynı mentalitelere sahip değildik. sadece bana yardım ettikleri için bir vefa borcum vardı. ve bir gün yine olurda başıma birşey gelirse sığınacak kapım olur diye ilişkilerimi iyi tutmaya çalışıyordum. aslında onların da benden pek hoşlandıklarını söyleyemem,çünkü ben tam anlamıyla allahın bir belasıydım.ve onlar beladan uzak durmaya çalışıyorlardı. fakat bir gün ne olduysa ülkücülerden genç biriylen tanıştım.. beni camiye götürdü.o gün cami de kandil gecesi var diye kuran okunuyordu. bana abdest al dedi. abdest ne dedim. beni taklit et dedi.abdestimizi alıp camiye girdik. cami de herkes bize bakıyordu.. muhtemelen onlar için ilginc bir tiptim..üstümde tişört olduğu için kollarımda ki dövmeler görünüyordu. dev gibi, uzun saçlı, kolları dövmeli bu adam onları şaşırtmıştı..hoca beni uzaktan gördü ve sustu,sonra süzmeye başladı.arkadaş, gel bir köşeye oturalım dedi.oturduk. herkes dönüp dönüp bana bakıyordu. doğrusunu söylemek gerekirse oldukca sinirlenmiştim..aslında kalkıp gitmek istedimse de arkadaş otur dedi.
sonra hoca konuşmasına devam etti. işte beni vuran o büyülü konuşması bu idi.anne ve baba üzerine konuşuyordu.(bunu daha sonra ne olduğunu yazacağım). sonra kuran okumaya başladı. arkadaş bu şekilde birşey hissetmezsin. gözlerini kapa ve sadece dinle dedi.gözlerimi kapadım ve sadece dinledim..
sanki bir at üzerinde çayırlık bir arazide süzülüyorum hissi veriyordu. işte bu hiçbir zaman hissetmediğim huzurun melodisiydi sanki. böyle bir şeyi ilk defa yaşıyordum..bu adam ne diyor dedim. bana anlattı (daha sonra bunuda başka bir entryde yazacağım.). arkadaş bana dönüp, ''senin gözlerin yaşarmış'' dedi.. nerden bile bilirdi ki, iki yasından beri yaşadığı zalimliklere karşı, gücünü bulunca zalimlik yapan adamın gözünden damla damla akan günahlarının olduğunu''..
eve döndüm, ilk işim deri yeleklerimi ve çizmelerimi makasla kesip atmak oldu. sonra aynanın karşısına geçip 15 seneden beri uzattığım saçlarımı kestim. ikinci günü sabah erkenden kalkıp hocanın yanına gittim.hoca önce beni görünce bayağı bir korktu.kolay kolay gülmeyen ben hoca ya gülümsedim ve elini öptüm. birlikte oturduk. herşeyi ama herşeyimi anlattım. hergün gel yanıma dedi. bir hafta gittim. ikinci hafta ani bir karar verip herşeyimi bavuluma yerleştirip,o güne kadar kazandığım paralarıda yanıma alıp,herşeyi geri de bırakıp türkiye'ye döndüm..
şimdi 5 senedir türkiye'de yaşıyorum.herşeye tövbe ettim.yapayalnız yaşıyorum. zaten tanıdığım akrabam yok. kendime bir ev aldım. iki köpek iki de kuşum var..belki sonra bir de bir taka alırım,ama henüz karar vermiş değilim. elimde ki para hayatımın sonuna kadar allaha şükür bana yeter. ama çalışmam da gerek diye düşünüyorum.. kaybettiğim yıllarımın acısını çıkarrırcasına habire kitap okuyorum,kendimi geliştirmek istiyorum.hergün bütün gazeteleri ve geçmiş tarihli gazeteleri açıp açıp okuyorum.en büyük hobilerimden biri de uludağ sözlüğe girmek.bu sözlüğü seviyorum. evet ateistlere ve solculara kızıyorum ama zararsız öfkelerdir bunlar..solcularla bir problemim yok, fakat ateistlere tahamülüm yok..vucudumu saran nefret ateşi her gecen gün biraz daha sönüyor. buna daha tam emin olamıyorum,ama hissediyorum..gittiğim cami hocası beni seviyor,komşularım da beni seviyor. hatta bana bazen yemek getiriyorlar. hoşuma gitmiyor değil.. bakkalıma uğrayıp bazen hoş beş ediyoruz, oldukca zevkli geliyor bana.sanki hayata yeniden başlamış gibiyim.
bu yazıyı neden yazdım
bu yazıyı yazayyım mı, yazmayayım mı diye bir ikileme düştüm. sonra oldukca kısa bir özet çıkarmaya karar verdim.bunun nedeni, yukarı da yumurta topuk sivri burun nickli arkadaşın benim için yazdığı (#20680948) entryden dolayıdır. amacım geçmişim de yaşadığım hayatta bir çok yanlışlarım oldu,bunu kabul ediyorum. fakat bir gay veya bir travesti ile beraberliğim asla olmadı.hiç ilgi duymadım,belki ilgi duysaydım olabilirdi,fakat hiç bu tür insanlara ilgim olmamıştır. ama kimseyi yadırgamam. herkes kendi hayatından mesuldur.fakat bu yazıyı bunu anlatmak için yazmadım. bu yazı, benim şuan kabul ettiğim ve inandığım fikirlerin 5 yıl önce başlamasıdır.. daha öncesin de ne bu fikirlere ne bu düşüncelere ne de bu camiaya karşı hiç ilgim ve alakam olmadığıdır... dindarları lekelemek için sanki seneler öncesinden bu camianın içindeymişim gibi gösterilmeye çalışılmam beni bu yazıyı yazmaya itti. çünkü bu camiaya çamur atmak için manupilasyon yapıp olayları farklı mecralara çekmek doğru değildir ve delikanlı adama yakışmaz..ha ben en iyi müslüman henüz değilim, ama olmak için büyük bir gayretim var. tabii allah kabul ederse.zaten entryim de de yazmışım, savruk gençlik yıllarım diye.
belki bir çok yerde yazım hatası yapmış olabilirim..kusuruma bakmayın.
Edit;aslında bu yazımı silmiştim,sonra tekrar canlandırmaya karar verdim..
(#20837076) no'lu entrysinde boş kafasının ve sığlığının örneğini vermiş, kısa dönem askerliğin 8 ay olduğunu belirterek cehaletini gözler önüne sermiştir.
türk eğitim sisteminin bu derece cahil insanlara verdiği destek israftır. yine bu derece hayasızlıkla bezenmiş bağnaz kafalı bir insanın kuran-ı kerim'i refere etmesi allah'a küfürdür.
(bkz: balık adam) nickli sazan, mal görmüş mağribi gibi konuya balıklama atlamış.beni sahtekarlıkla,yalancılıkla suçlamış. kendisine sormak lazım ne gibi bir sahtekarlık, yalancılık yapmışım ben . Bu şahıs bana gönderdiği mesajda,bu resim gerçek mi diye sordu.benim cevabım, hayır sadece şaka dedim.ama ordakilerde pek farklı değil dedim. eğer delikanlı ve mert biri ise kalksın desin ki, sen yalan atıyorsun. çünkü bana gönderdiği ve benim ona gönderdiğim mesaj kaydımda.istediğ an gerekli yerine monte etmeye de hazırım. ayrıca ben bunu (bkz: geziban) diye bir başlığa yazmısım. ve ben o başlıkta bu geziparkında çekilmiş bir resimdir diye bir entry de yazmamışım. sadece resmin linki mevcut. kendisi ,haha hihi hoo seni gidi şakacı falan, gibi yılışık mesajlar attı. cevap verme gereği bile duymadım.belki buna alınmış olabilir.biz burda bangır bangır yazdık şakirt değilim keşke olabilseydim diye. ahlaksız demiş bana. ahlaksızın sanırım kendisi olduğunu idrak eder..belliki yaşını başını almış biri. daha rencide edici yazmak istemiyorum.kendisine bilmediği konu ve kişi üzerinden gereksiz yorum yapmamasını tavsiye ederim .bunu nasihat olarakta algılasın...ayıp ayıp bari balık kadar aklın ve onurun olsaydı. yuh diyorum böyle tiplere.....
anlaşılan yalancı ve sahtekar kızıl soytarıların yeni hedefi oldum..Sizin çükünüzü kesecem..
Liseli demiş;dangalak, sen beni ne kadar tanııyorsun ki böyle götten sallamışsın.
şakirt demiş; şakirt değilim.keşke olabilsem..
Abaza demiş; işte buna çok güldüm. Bunlara sığır deyince de kızıyorlar..
