gayet normaldir. vereceğin parayı öğrenme gereksinimi doğaldır. hatta bazı taksilerin dikiz aynasında digital olarak taksimetrede yazan ödenecek para miktarının aynısı da yazmaktadır.
bütün yol boyunca insanın gözü taksimetrede olur.
-kaç para oldu lan
-mına koyim çok hızlı artıyo lan bu
-ulan çok olduyaa insemmmi acaba şurda burdan kalanınıda yürürüm diye.
efendim bugün yine başıma gelmiş ve yapmaya çalışırken sanat icra ettiğimi anladığım feylesofik eylem.*
hani zaten az paranız vardır ya aksine bir de çok aceleniz vardır. ya da hatun kişi çok yorulmuştur da taksiye binelim diye tutturmuştur** işte o zaman binilen taksi ve dikiz aynasından görülen taksici kabusunuz olur.
çaktırmadan bakayım şu taksimetreye diye şekilden şekle girersiniz. sevdiğinizin kulağına bir şey söylemek için eğilmiş gibi yaparsınız. ya da dur bir kere öpeyim falan dersiniz ve taksimetreye kitlenirsiniz.**
her gidilen metreler taksicinin gaza her abanışı sırasında içinizden şöyle bir cümle duyarsınız
"n'oldu lan acaba koduğumun taksimetresi"
sonra ya gitmek istediğiniz yere gelmişsinizdir -ki böyleyse çok şanslısınızdır amk inince yere öpün- ya da bugün başıma geldiği gibi taksiye verilebilecek en fazla paranız 20 lirayken 19.28 i görüp "abi sen bizi köşede indiriver" dersiniz yalvarır gibi. ardından sevgilinin "canımın içi bende para var" bakışı sizi iyice sokar yerin dibine...
o değil de bugün farkettim bundan önce en son 2009 aralıkta binmiştim taksiye anasını satayım. o zaman da bir kızı görebilmek için sabah sabah aceleyle. heey Allah'ım yaa. yaşasın aylık öğrenci pasosu...
