acaip üzülüyorum ben bu adamların haline. valla bak. zira her şey kendi istekleri dışında gelişiyor. esasında adamın ne takımın neşe kaynağı olmak gibi bi derdi var ne de basına malzeme olmak gibi.. ama oluyor. daha doğrusu yapıyorlar..
lan insanız hepimiz. şaka denen olay tıynetimizde var. misal sen işyerinde yanından geçen arkadaşına laf atmıyor musun? ya da bir kaç kişi birleşip birine şaka yapmıyor musunuz? yapıyorsunuzdur muhakkak. "hayır yapmıyoruz!" diyen cırtlak sesli ibine, siktir git lan sen şurdan.. asosyal n'olacak!
ha.. pardon, ne diyorduk biz? hıh! şindi hatırladım; çalıştığı yerde, işin de verdiği stresle, herkes biraz olsun rahatlamak için şaka yapar. evet tam olarak bunu diyorduk az önce..
e bu adamın da işyeri o antrenman sahası işte gulüm.. herifi maskara etmeye, maymunlaştırmaya gerek var mı? esprisi nerde bu işin? misal, antrenman esnasında, eleman yanından geçen takım arkadaşının kıçına şaplak atıyor sonra yanındakine dönüp;
- pejevenkte de güjel mal var yeaa!
diyor. sonra kahkahalar felam işte.. ertesi gün gazeteye bakıyosun "mapeza takımın neşesi oldu. dünkü antrenmanda g.tünü ellemedik adam bırakmayan sempatik oyuncu..." diye giden bi habere konu olmuş.
olm bu adamın amacı gazeteye çıkmak değil ki lan! işini yaparken biraz eğlenmek için bazı hareketler yapıyor hepsi bu.. şebekleştirmeye gerek var mı herifi? yok aybalam.. yok gulüm..
o yüzden; rahat bırakın artık şu adamları amına koyyim!
takip ettiğim basketbol takımında bir tane bu sıfata uyan amerikalı oyunca var. * özellikle antrenmanlarda türk oyuncuların öğrettiği küfürlerle gerçekten takımın neşe kaynağı oluyor. tabii kendisi küfür ettiğinin farkında değil. mesela
yavşak naber - selam
ağzına sıçim - iyi günler
siktir - ewet
a.ına koyim - tamam
genelde idmanlarda ve takım halinde yapılan aktivitelerde hareketleri, esprileri ile herkesi güldüren ve sevilen oyunculardır. futbol ve basketbolda bolca mevcutturlar.
