aslında anlamlı bir durumdur takım tutmak.
işsiz güçsüz bir halk, kahve ve sokak aralarında zaman öldüren bir gençlik, cehaletinin farkında olup kabullenecek kadar cahil bir toplum, açlık, ezilmişlik, sürekli beyin yıkayan medya ve beynimizi s*ken iktidar...
bütün bunlar hızla üzerimize gelirken biz de aidiyet duygusuna hitiyaç duyuyoruz. mikrosu olsun makrosu olsun her türlü milli aitlik çabalarının yanında ekmeğe katık ettiğimiz helvadır futbol.
takım tutmanın; takımda oynayan oyunculardan, hocalardan, yöneticilerden, kısaca -şahıslardan- bağımsız olduğunu bilmeyen kişi söylemi. ("x şu transferi yaptı, ben de y'yi değiştirip x'li olayım o halde" şeklindeki mantaliteler kapsam dışındadır.) takım tutmanın da çeşitli dereceleri olur, haftadan haftaya o takımın skorlarını takip etmekten tutun da, tribün fanatikliğine kadar.. sevmek, bağlanmak elbette mantıkla açıklanamayacak bir durumdur ancak bu insanların peşinde oldukları, kalbini emanet ettikleri iki şey vardır:
gerçekte yoktur. herkesin tuttuğu kendine, ne karışıyonuz lan arkadaşım. anlamsız olan takım için magandalık yapmak, takım yenilince sinir krizleri geçirmek, stad önünde rakip takımın taraftarlarıyla dalaşmaktır. yoksa takım dediğin tutmak içindir zaten. başka napılır ki takım? takım sevmek, takım bırakmak, takım açmak, takım bilemek.. bak olmuyo, en iyisi takım tutmak. yani o ya da böyle işte anlamsız falan değildir. olmadığı gibi bir takımla yapılabilecek en mantıklı şeydir, tutmak. oldu mu yavrum..
takım tutmak, takım dediğimiz şeyi değil, camiayı ve o camianın barındırdığı ve sadece taraftar olanların algılayabildiği sosyal birliktelik ve azami müşterek paydasını sevmektir. evet takım tutmak diye bilinen, en basit tabiri ile muhtemelen karşılık göremeyeceğiniz bir kavramı sevmektir. insanın neyi sevip neyi sevemeyeceği konusunda tenkitte bulunmak kadar ilkel ve gereksiz bir tutum olamaz diye düşünüyorum. isteyen siyaseti sevebilir, isteyen sanatı, isteyen mimariyi sevebilir, isteyen coğrafyayı. isteyen de bunların hepsinin yanında desteklediği kulübü sevebilir. ben takım tutmuyorum diyen insan tabi ki tenkit edilemez. ancak taraftarlık kültürünü lâyıkı ile özümsemiş insanları bu anlamda küçümsemek, hor görmek çok ama çok ucuz bir farklılaşma gayretidir. takım tutmak ya da tutmamak seçkinlik ölçütü değildir. ancak adı ister takım, ister çekiç, ister sevgili, ister cep telefonu,isterse leğen olsun bir şeyi samimiyetle seven insanları, sevgilerinden dolayı eleştirmek, elitizm kisvesi giydirilmiş, gizli ayak takımı oyunculuğudur.
