gazetelerin pazar eklerinde kendisiyle söyleşi yapılmış, servetinin ne kadar olduğundan habersiz vurdumduymaz insandır. demecinde şöyle der, "evet gerçekten sıkıyor beni takım elbise, kendimi ifade edemiyorum, genellikle üzerimde gördüğünüz bu deri ceket ve pantolonu giyiyorum, ayrıca araba da kullanmam" ve akabinde harley-davidson motorla birkaç poz. adama demezler mi, "hacı ben de vergi rekortmeni olsam ben de takım elbise giymezdim", hele bir de asi damarın tutsun, "patrona ben bugün takım elbise giymek istemiyorum, beni sıkıyor" de adamın taşaklarını yerler o an. eğer kendi işiniz değilse siz siz olun takım elibseden ayrılmayın, şimdi indirime de girdi diyorlar, alsak mı bir takım şöyle ucuz yollusundan.
ya da takım elbisenin kumaş ve dikişlerinden rahatsız olan her an yırtılacakmış hissiyle yaşamaktan hoşlanmayan her zaman kotu tercih eden insan modelidir.ayrıca altına giyeceği iskarpin ayakkabıdan da nefret etme olasılığı hayli yüksektir.
(bkz: bunu yapan bunu da yaptı)
(bkz: yaz günü kışlık bot giymek)
takım elbisenin ciddiliğinden daralan insanın canının istediğini giyme arzusu. mevcut zaruri durumlar dışında siksen bu adamlara giydiremezsin o palyaço kostümünü. hayata relax bakar, mutlu olur.
