dave brubeck tarafından çalınıp bir caz klasiği haline gelmiş beş dörtlük eser.
davulları parçanın ölçüsü gereği zor ve oldukca keyiflidir.**
azize mustafa zadeh'in jaziza albümünde yer almıştır.
bu şeklinin sözleri şu biçimdedir:
take five, take five,
take five, take five..
du bi du gıbırı gıbırı;
du bi du gıbırı gıbırı.
take five, take five,
take five, take five..*
edit: bunu kötü oylayan adamın beyninde beyin büyüklüğünde bir tümör olduğundan şüpheleniyorum..
uzun araba yolculuklarında dinlenmesi farz olan 45lik. tekrar tekrar dinlenesi. birçok filmde kullanılmışlığı vardır. mutlaka bir yerde rast gelmişsinizdir.
hani tadını başka kimsenin tutturamayacağı yemekler yapar kimi zatlar. işte bu şaheser de aynen öyle, sanki bir alto saksafon daha olsa, bir trompet olsa tüm büyü bozulacak ve ahengin yerini karmaşa alacak gibi.
The Dave Brubeck Quartet'in 1959'da çıkardıkları albümdeki parçalarından birisi. Ama ne parça! Pek çok yerde karşınıza çıkmıştır, bilmemeniz mümkün değildir.
Ben eski bir nba teaser'ından hatırlarım mesela, Pippen'lı. Hey gidi günler!
ilk kez dinleyen herkesin* "aa bir yerden hatırlıyorum" dediği, "ruhun müziği" standartlarında yapılmış muhteşem eserdir. gitarda çalması çok zevkli ve tonlarda iyi ise insana müzikal orgazmlardan birini yaşattırabilir...
bugün kar yağarken eve dönme yolundaki yalnız ben'e eşlik etmiş olan güzel müzik. şimdi de tez yazmakta olan zavallı ben'e eşlik etmeye devam etmektedir.