teşekkür belgesinin bile, yanında ezik kaldığı aristokrat görünümlü belgedir; çünkü bu belgenin kenarındaki süsler ve desenleri daha bir farklıydı, ayrı bir havası vardı, kaç metreden gözleri kamaştırırdı.daha kalın ve görsel anlamda bir şölen sunardı adeta öğrenciye.*
eskiden aldığım zaman havalara uçardım lisede teşekkürle yetindiğim bir zaman geldi sonra tekrar almaya başladım bu belgeden ama şimdi bakıyorum da bir işe yaramıyor. sadece arkadaşlarının inek takılmalarına sebep olmaktan başka. ha bi de garip kardeşimin her defasında aldığı siktirnameler gözönüne alındığında evde abin her zaman takdir alırıdı sen hep (bkz: siktirname) alıyorsun gibi tepkiler oluşmasına neden olan bir belge bence gereksiz ayrımcılık doğuruyor.
hayatımda 1 tane aldığım kağıt parçası(alamayınca hemen kağıt parçası oldu)
evet, bende annem sayesinde bugün öğrendim..
annem: bak ne buldum.. bu aldığın ilk ve son takdir belgesi.. ilkokul 5.. 1998-99 yılı..
ben: ya onu herkese veriyolardı, bi önemi yoktu.. biliyon yani.. hem 15 sene geçmiş üzerinden, nereden buldun onu sen yaa!
annem: çerçeveletip asalım, heheh.. olsun oğlum, ben seni hep takdir ettim..
ben: anam anam gadın anam..
o değilde ben o belgeden daha fazla aldığımı hatırlıyorum sanki? garip..
ilköğretimde her dönem aldığım*, lisede sadece son dönem aldığım** belge. hala ne işe yarar bilinmez, aileler hep isterler ne hikmetse. hiç takdir alamayıp derece yapmış arkadaşlarım var sözlük.
içerisinde tam olarak şu metin geçmektedir;
"Okulumuz öğrencilerinden 262 numaralı Zafer soyadı bende kalsın 1995-1996 ders yılı 1. döneminde okul içinde ve dışında, arkadaşlarından ve derslerindeki gayret ve başarısından dolayı bu TAKDiR BELGESi'ni almaya hak kazanmıştır."
