yazayım da bizden sonraki nesillere hatıra kalsın istedim.
z kuşağı, 90'ların çocukları neden yaratıcı değilmiş, neyin kafasını yaşıyorlarmış falan derken, çocukluğumuza kolay inebilsinler.
ilkokulda, tüm yaratıcılığımızı ve motor becerilerimizi kullanarak, tahta mandalların metal bağlama şeylerini* çıkartıp, alın yüzeylerini * birbirine yapıştırmak sureti ile gerçekleştirilen peçeteliktir.
ben bunu el işi dersinde yaptım, o heyecanla anneme götürdüm, içine peçete koyacak, nesilden nesile herkes kullanacak falan sanıyorum. kadıncağızın surat ifadesini hiç unutamam. ayıp olmasın diye ilk gün koydu masaya, sonra bir daha peçeteliği gören olmadı. şimdi düşünüyorum da atmış olabilir, o zaman düşünememiştim, gerizekalıydım sanırım.
sonra bizi yaratıcı düşünme atölyelerine falan gönderin, yaratıcılık bekleyin. mandaldan peçete yapmak nedir nan.
