hoşgeldin kadınım
yorulmuşsundur
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını
ne gül suyu ne gümüş leğenim var
susamışsındır sevgilim
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır
sana beyaz keten örtülü sofralar kuramam
memleket gibi esir ve yoksuldur odam
hoşgeldin kadınım, kadınım hoşgeldin
hoşgeldin gülüm
ayağını bastın odama
kırk yıllık beton çayır çimen şimdi...
kurban olduğum güldün
güldün
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam
Volkan konağın bu şiiri okurken eklediği en beğendiğim dizeler...
Meselâ bir barikatta dövüşerek
meselâ kuzey kutbunu keşfe giderken
meselâ denerken damarlarında bir serumu
ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.
