1.
-
Tahammülsüzlük ve Saygı
Tahammülsüzlük konuştu.
Saygı sustu.
Tahammülsüzlük bağırdı.
Saygı yine sustu.
Tahammülsüzlük yaşanmış her şeyi bir an da yerle bir etti.
Saygı ağladı.
Tahammülsüzlük öfkesini biraz kustuktan sonra enaniyetiyle kendini doyurma meşguliyetine girdi.
Saygı umutlu baktı bu güne yarına ve sonraki günlere. . .
Tahammülüzlük telefon açtı.
Saygı heyecanla alo dedi.
Tahammülsüzlük öfkeli ve ısrarcıydı.
Saygı alttan aldı.
Tahammülsüzlük sonunda duymak istediği şeyi duydu.
Ve saygı öldü . . .