ufacık bir kıvılcıma bakar oluyo insan dayanamıyo artık daha önceden susup da cevabını veremediği her şeyi bir anda haykırıyo yeter diyip kaçası geliyo kendinle beraber tahammül sınırını dolduran hatta aşan insanlar da zarar görüyor belki ama şu var her ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın zamanın da söylenmeli birçok şey daha sonra böyle yıkıcı patlamalar oluşabiliyor insan hem içten içe üzülürken bu duruma bir yandan da onu bu kadar tahammülsüzleştirdikleri için kızgınlığın ve ôfken dinmiyor ne gidip kaçabiliyosun ne de aynı yerinde durup hiçbir şey olmamış gibi davranabiliyosun o yüzden insanların sınırlarınızı geçmelerine izin vermeyin sakın ama sakın vermeyin sonra benim gibi tahammül sınırınız dolar hatta taşar ve pireyi deve yaparsınız insan o nokta da öyle bir hale geliyo ki ne kendini ne de karşındakileri tanıyabiliyosun.
(bkz: gerçekten çok yordular)
Erken yaşta huysuzlaşmaktır. Bir süre sonra bu mimiklerinize kadar yansır, yakın çevrenize de. Gün içinde ufacık şeyler sinirinizi bozar hale gelebilir. Halbuki önceden bu pürüzlere hayattaki farklı renkler olarak bakıyordunuz ki hiçbir şeyin mükemmel olmadığını bildiğiniz halde mükemmel olmasını istediğiniz duruma sürüklenmişsiniz.
Bu durumdan kurtulmanın bir yolu tahammül edilemeyen durumları tiye almaktır.
