tanım: galatasaray da görev yapmış 2 yabancı kalecidir.
efendim öncelikle, türkiye ye gelmiş yabancı oyunculardan en karakterli oyunculardandır.
türkiye de oynamış en iyi 2 kalecidir.
iki kaleci de galatasarayın unutulmaz oyuncuları listesine girmiştir.
ne başarılar yaşadık sizlerle, ne göz yaşları akıttık.
galatasaylıların aralarında bir seçim ve ayrım yapamayacakları abileri gibi sevdikleri iki müthiş kalecidir efendim. ikisinde de galatasayarlı ruhu vardır. ikisi de duygusaldır. ikisi de sanılanın aksine takımdan buruk ayrılmamışlardır. ikisini de özlüyoruz işte.
mondragon türkiye ye gelmiş en karizmatik kalecidir. efendi kişiliğiyle, adamlığıyla, gaatasaraylılık ruhuyla. taffarel ise türkiye ye gelmiş en iyi kalecidir. hem kariyer olarak hem de performans olarak.
galatasaray eski kalecilerindendir ikisi de...ama mondragon için çok karakterliydi, adam gibi adamdı falan, fazla duygusal olmuş...geldiği ilk yıl g.birliği maçında yerden kalkarken cafer'e attığı dirsek ve daha sonrasında kendini yere atıp kıvranması efendi kişiliğinden olsa gerek...verilmesi gereken karar; penaltı ve mondragon'a kırmızı kart verilen karar; gs lehine faul ve cafer'e sarı kart...deli cafer'in şaşkın şaşkın bakan gözlerini ne çabuk unuttunuz...ya da olympiakos maçında kel kafalı oyuncuya kafa atıp sonra da kendini yere bırakması...iyi kaleciydi falan filan...ama sahtekardı, ahlaksızdı, çirkefti, sahadaki her münakaşada her kavgada o vardı, taraftarı kışkırtan bir provokatördü...
biri istikrarıyla ün yapmış; hiçbir zaafı olmayan ender kalecilerdendir; çok efendidir, galatasaray ın yaşadığı başarılarda büyük söz sahibidir, kendini bu kulübün bir parçası olarak görür*.
diğeri de kendini kulübün oyuncusu olduğu kadar taraftarı olarakta görür; kolombiya milli futbol takımındaki halefi oscar cordoba kadar iyidir, ancak yeri gelince de üç kuruş için italyalara gitmiş, zammı alınca da özhan başkan benim babam gibi ayrı gayrı olmaz demiştir, daha sonra da her sezon bunu tekrarlamaya başlamıştır ta ki gönderilene dek!***.
