topluluk içinde, kimin yiyeceği merakla beklenen, ama bir türlü kimsenin yiyemediği, yerse ayıp etmiş gibi duracağını sandığı ve bir başkasına bıraktığı bisküvidir. herkesin içi gider bu son bisküvi için, ama dokunamaz... dokunursa açgözlü olur çünkü.
o bisküvi ne mi oldu? hala haber alınamadı, en son bizim çiçekli tabaktaydı. çöp de kabul etmemiş, öyle bozulacak orda...
yerim hiç affetmem demek isterdim ama asla yiyemem diğer kişilere bırakırım. ama şöyle bir çelişki varki, o son bisküviyi yiyen kim olursa ondan da hiç hazetmem ilişkimi anında kesebilirim.çünkü bencildir kesinlikle....
