medikal firmaların ürünlerinin şatışı ve pazarlanması için çalışan elemanın. Sorumlu olduğu bölgedeki hastanelere , eczanelere sağlık kuruluşlarına giderek ilacı pazarlamaya çalışır . Tabii anlatıldığı kadar kolay bir iş değildir. Ürünü pazarlamak için adeta doktorun vs. köleliğini yaparsın.
doktorlardan daha fazla havalı olan, kendilerine representative diye tanıtan ve hastane köşelerinde bekleyen meslek sahipleridir. şıklık yarışı içine girmelerinin sebebi nedir bilinmemektedir, çünkü altı üstü bir ilaç tanıtıp gidecektir.
Nestle firma temsıilıcisi ile yemeğe gittik adama Yahudilerin oyunları GDO felan anlattım inanamadığım şeyi ahlaki olarak savunmak istemezdim para içinde olsa dedim adam mal gibi kaldı yazık öğretmen olup atanamamış o da ilaç pazarına girmiş.. bir de bu meslek otelde müdürleri ile birlikte kalıyorlar kızlı erkekli eşleri de evde onları bekliyor modern zamanın insan kanı ile çalışan tüccarları.
hastanelerde her seferinde hastalara müsaade eder misiniz demeye tenezzül bile etmeden doktorun yanına girip saatlerce çıkmayan,hastalar zaten beklemeye tahammül edemiyorken,hastayken,doktor görmek istiyorken bunlar yüzünden saatlerce kapıda beklerler. bir de gıcık olunan yanı hastalar sanki mal bi sen akıllısın değil mi? ha bir de doktorları bir pohpohlamalar bir şımarmalar. kısacası nefret edilen insan tipleri mi denir meslek mi denir o işte.
tıbbi malzeme pazarlamacılarıdırlar. sadece ilaç işi yoktur ancak genelde bunlar ilaççı olarak bilinir. normal şartlarda iş beğenmeme hastalığı olanlara gıcık olan biriyim, her iş yapılmaya değerdir, iş seçmek olmaz ancak bu iş gerçekten de yapılmaz be kardeşim. daha bugün kontrollerim için gittiğim hastahanede karşılaştım bu durumla. randevum vardı doktorun yanına girdim, konuşuyorduk şimdi ki durumum hakkında. kapı çalındı;
-merhabalar ümit be... (bey demesine müsaade etmeden doktor bey atıldı.)
+yahu kaç oldu söylüyorum sana kardeşim gelme artık, çık dışarı meşgul etme beni! (ses tonunu duymalıydınız sanki dövecek adamı)
buna şahit oldum. tabi doktorla aylardır tanışık olmanın verdiği rahatlıkla sordum neden böyle davrandığını ve hiç iyi şeyler söylemedi. tabi ne kadarı doğru bilemiyorum. ayrıyeten mahallemde oturan genç bir kardeşim okuduğu bölümle uzaktan yakından alakası olmamasına rağmen iş olsun diye girmek istemiş firmalardan birine. şimdi bu yazacaklarımı genellemediğimi bildirmek isterim. arkadaşın anlattığı toplu eğitim seminerlerinde kendilerine söylenen, ellerine tutuşturulan ilacı satmak için her yolun mübah olduğunu anlatmışlar. mesela;
-doktor senden herhangi bir şey isterse yap.(laptop, elektronik herhangi bir şey, yemek vs.)
-genç doktorları kafalamaya çalışın.
-yalanın kallavisini söyleyin.
-masraftan kaçınmayın. yedirin.
buraya kadar normal, yalan söyleme haricinde, pazarlama tekniğind birilerini el atından görmekte beis yoktur ya da öyle öğretilir. buradan sonrasına dikkat;
-doktor sizden ne isterse yapacaksınız, ama ne isterse hatta kadın bile bulacaksınız yeri geldi mi?!...
-bayan arkadaşlar bay doktorlarla olan ilişkilerinde sınırları kendi belirleyebilir. sizi herhangi bir restoranda ya da barda doktorla birlikte görmemizde bizim açımızdan bir sıkıntı yok!!!
zaten mülakat aşamasını geçen bayanları anlattığına göre aşağı yukarı elit modellik terk bayanlar olduğunu söyledi.*
tekrar ediyorum, tüm firmalar bunu yapıyor demek hak adına zulümdür. genelleme yapmıyorum. zaten hakikatende çok sağlam dürüt ilaç firmaları da mevcut.
ancak; şimdi senin bilmem kaç kutu ilacını satacağım diye verdiğin para karşılığında insanların onurlarını hatta ve hatta namuslarını ortaya koymalarını istemekte ne demek?!
allah ıslah etsin. limon satın, kağıt toplayın ya da broşür dağıtmak gibi gündelik işler bulun iyi bir yere geçene kadar ancak ilaç mümeselliği gibi işler gelirse firmaları iyi araştırın derim. allah hayırlı rızıklar versin.
kesinlikle zor bir meslek erbabı.sürekli güleryüz,sürekli birilerinin önünde eğilip kalkmak,saçma sapan davranışlara maruz kalmak gibi sıkıntılı tarafları var.
doktorların, eczane kalfalarının ve bilumum şahısların kum torbası niyetiyle kullandığı zavallı insan... ayrıca firmalarının da gözünde bir sinekten değeri olmayan insan... 4 yıllık lisans diploması aldığı halde gereksiz kişilerle uğraşan insan...
türkiyedeki insan kaynağının ne denli zengin fakat o kaynağı değerlendirme potansiyelinin ülke olarak ne denli fakir olduğunun göstergesidir tıbbi mümessillik yada reprezantlık.o kadar kaliteli insanın bu kadar kalitesiz işlerde çalışmak zorunda olmaları hem de sadece bir kaç sene için.dinime imanıma şu an ismi bile aklıma gelmeyen bir firmanın sınavı için izmir hiltona gitmiştim. o kadar çok insan çağırmışlardı ki. daha sonra öğrendik ki aradıkları eleman adedi 5(yazıyla beş) kişi imiş. beş kişilik kadro için sınava gelen bin üniversiteli hem de izmir şehrinde .var sen hesabını yap memleketin halinin.ha bu kadar uğraşıp da eskaza o işe girebilen adam oradan emekli falan da olmayacak haa. kotasını sürekli doldursa bile en fazla 35 yaşına dek sonra mankenlik futbolculuk gibi meslek hayatın bitiyor. çünkü artık ihtiyarsın dolayısı ile prezentabl değilsin firmayı güzal/yakışıklı temsil etmiyorsun. bir üniversite mezununu bir diğer üniversite mezununa yalakalık yaptıran iştir kısaca. memleketin aynasıdır her şeyi ile dengesiz bir memleketin.
ne zaman hastaneye gitsem doktor kapısında kendilerini bir role hazırlamaya çalışıyorlarmış ya da repliklerini ezberlemeye kasıyorlarmış imajı veren güzel giyimli, temiz yüzlü şahsiyetlerdir. doktorun odasına girdikleri andan itibaren esas konuya girmeden evvel epeydir görüşmeyen iki dost gibi, bana hiç samimi gelmeyen muhabbete sardırmaya başlarlar.
işini yapmaya çalışan insandır, işi hekimlere çalıştığı firmanın ürettiği ilaçları tanıtmaktır, amacı tanıtmakla sorumlu olduğu ilacın çok yazılmasıdır.
aslolan ilacın tanıtılması, özelliklerinin (etkili, ucuz vs. vs) anlatılması olduğu halde tabi oldukları piyasanın vahşiliği yüzünden etik dışına da kayarlar ama suçlu onlar değildir. piyasa farklı bir piyasadır, bakkala kuruyemiş standı kurmak gibi değildir. ayağı çoktur, üretici, depo, doktor, eczacı, hastane yöneticisi...
her aşamada çıkarlarını onurunun, dürüstlüğünün önüne alanlar bulunur. şaşılası olan bu ayaklar içinde tüccar olmayan hekimlerin -bazılarının- kalemlerini çıkar uğruna satmalarıdır. ne yazık ki ilaç seçiminde bilimsellik, akılcılık, hasta yararı bir kenara itilip iş "kaç kutu yazarsam ne alırım"a dönüştürülür. süreçte anahtar kişi olan hekimin sektörün nimetlerinden pay almayan tek kişi olması hekimlerin aklını çeler, bozar, bu pis işlere bulaşırlar.
tuhaf olan sağlık bakanlığının reçetesiz ilaç alımını yasaklamak, ilaç firmalarının yazılı bilimsel materyal dışında tanıtım malzemesi kullanmalarını yasaklamak gibi basit radikal önlemlerle bu işi bitirebilecekken kurumlarına gönderdiği lalettayn yazılarla bu çıkar ilişkilerini önleme(me) çabasında olması ve gerekli denetimleri yapmamasıdır.
insanın aklına ister istemez bakanlığın da bu çıkar ilişkilerinin içinde olduğu gelmektedir.
tıbbi mümessil sahtekar değildir, etik dışı işler yapıyorsa üstünün baskısı ve kapsama alanı içindekilerin küçük hesaplar içinde olmaya razı olması yüzündendir.
bir türlü gerekli düzenlemeleri yapmayan sağlık bakanlığının son icraati tıbbi mümessillerin mesai saatleri içinde hekimlere ziyaretleri yasaklamasıdır. çalışması böyle engellenen bir başka meslek grubu var mı acaba?
balık baştan kokar'ın örneği bir piyasanın işçileridir, çarka katılmamış bir hekim olarak kolay gelsin diyorum onlara.
Türkiyede her meslek grubu gibi son derece sömürülen ve gerektiğinde şutlanan meslek grubudur.
etrafımda 30-35 yaşında kotası dolmadı diye şutlanan çoluk çocuk sahibi insanları gördükçe mülakatlarını kazanmama rağmen her seferinde bir bahane ile elediğim meslek grubudur.
