Türklerin katıldığı her savaşta büyük başarılar elde etmesinin anlaşılamaması durumudur. Bir sürü kitap okudum, araştırdım. Taraflı olmasın diye özenle objektif seçimler yaptım. Lakin sonuç hep aynı. Çok az ağır yenilgiyle sonuçlanmış savaş var. işin ironik tarafı bu yenilgilerde iki Türk devletin savaşmış olması.
Peki nasıl oluyor bu? Doğuştan gelen ırksal bir özellik mi? Yoksa çevre şartların etkisiyle gelişmiş bir yetenek mi? Dinle, imanla alakası olduğunu pek düşünmüyorum. Eğer öyle olsaydı islamiyet öncesinde ki zaferleri nasıl açıklarız.
Kısacası ben işin içinden çıkamıyorum. Çok okuyup, araştırmama rağmen net bir sonuca varabilmiş değilim. Eğer siz vardıysanız beklerim.
Son zamanlarında rusların osmanlıyı tokat manyağı yaptığını saymazsak eh işte idare ediyoruz. Kurtuluş savaşında ordudan kaçanların oranının %50'lere yaklaştığını yazsak heralde birçok kişi inanmaz ama malesef bu böyle. Son zamanlardaki Bedelliye bakarakta ne demek istediğimizi az çok anlamanız gerekir aslında.
Başka bir örnek verelim; Osmanlının en büyük toprak kayıplarını verdiği balkan savaşlarında orduya bulaşan siyaset bu durumun en birinci sebebiydi. Yeşil sarıklılar çanakkalede yardım etti hikayelerini de geç kardeşim. Bilimsel çalışacaksın çağın gereklerini yerine getireceksin. Atatürk bilime inanıyordu ben de bilime inanıyorum. Adam nükleer silah geliştirirken sen hâlâ tankla tüfekle uğraşmayacaksın. Gerçi daha doğru düzgün tank top yapabildiğimiz de yok o ayrı mesele. Tevekkül edip elinden geleni yapacaksın gerisini allah'a bırakacaksın. Koskoca peygamberin ordusu uhud'da sahabelerin açgözlülüğü yüzünden yenilmedi mi müşriklere? Hani allah niye yardım etmiyor? Hani iman hani cesaret?
