Saymakla bitmeyecek olan şeylerdir. O bakımdan sadece bir kaç örnek vericem gerisi zaten malumu: otobüse, metroya, tramvaya binerken inenlere yol vermeyi, sıraya girmeyi bilmeyi, yerlere tükürmemeyi, araba camını sonuna dek indirip elimize geçen her pet şişeyi sağa sola fırlatmamayı öğrenemedik.
kıymet bilmeyi, hoş görüyle yaklaşmayı, değer vermeyi bir türlü öğrenemedik. dışarıya çıkıp bir bakın her yerde birbirine bağıran insanlar. off bilmiyorum...
objektif düşünememe bunlardan en önce çıkanıdır. hangi görüşü benimsediğiniz umrumda bile değil fakat gerçek şu ki kendini kaptırdığın ideolojinin kabuğunu kırıp dışarıyı görebilmen gerekir. yoksa biz çok gördük solcu olup da milli değerleri hiçe sayanları ve aksini iddaa edenlere faşist diyenleri.
kafamıza göre ilaç kullanmamayı öğrenemedik ne yazık ki. "bizim komuşunun dıdısının dıdısı bunu kullanmış iyi gelmiş sende dene bakalım" diye ilaç öneren teyzeler var. ya da internetten ilaç alan insanlar.. bu yüzden yüzlerce kişi öldüğü halde nasıl bir cesarettir anlamıyorum.. doktora gitmeden ilaç kullanmayın. *
ambulansa yol vermemek. bunun nasıl bir mazereti var anlayamıyorum. arkada hastaneye yetiştirilmeye çalışan bir can var ve adam bunu umursamıyor. inatla yol vermiyor. hasta ölse rahatlacak sanki. nasıl böyle vurdum duymaz olduk pes yani..
