türkiyeden bir gurup gazeteci türkiye ve ermenistan'ın ikili ilişkilerini ve ermenilerin türkiye'ye bakışını yakından gözlemlemek için ermenistan'a bir gezi düzenler.
gezi gayet güzel ve renkli geçmiştir.
ermeni gazeteciler meslektaşlarına günün yorgunluğunu atmaları için yemekli müzikli bir eylence tertip ederler.
yenilir, içilir, ortak türküler söylenir ve gecenin demi yavaş yavaş alınır.
meraklı bir ermeni'nin dikkatini birşey çeker; türkler içki kadehlerini hep şerefe diye kaldırmaktadır.
bunun nedenini merak eder ve sorar: neden kadehlerinizi şerefe nidalarıyla kaldırıyorsunuz?
biz hep sağlığa, mutluluğa, kardeşliğe içeriz demiş.
tabi türklerden de tatmin edici bir cevap gelmemiş. hep kem küm...
diğer ermeni gazeteci dayanamamış ve lafa girmiş: ben yanıtlayayım; bir millet içki içtiğinde hep kendinde eksik olan ve özlemini duyduğu şeyler için kadeh kaldırır demiş.
buz gibi bir hava esmiş masada; ama genede cavap verememişler türkler bu kapak cevaba, içmeye devam etmişler.
içlerinden herhangi birinin gerçek anlamını bilmeyeceği bir gazeteci topluluğu hiç inandırıcı gelmiyor. sonra da ayar diye yutturulmaya çalışılan şeyin şimdiye kadar belki bin farklı türevini duydum, gına getirdim.
azınlık halinde bulunduğu ülkenin en stratejik ve önemli mevkilerine bile getirilmelerine rağmen soylarının hasleti olan şerefsizliği göstererek o devleti yıkmaya ve halkını katletmeye çalışmak. 1992 yılında salt türk oldukları için hocalı'da yüzlerce azerbaycan türk'ünü katletmek şerefsizlik değilde nedir? türklerin tarihinde ise buna benzer hiçbir olay görülmemiştir. fark budur. şerefdir ve o da ermeniler'de yoktur.
ırkçılık kokan bir başlık. ama bu durumlarda ırkçılığın amına koyam sana bir şey olması denilir. biri ermeni, birisi türk lan daha ne olsun. ermeni birisi için sokaklarda kıçımızı yırtıp. türk şehit yiğidim için evde osurup bira içmemiz, televizyon karşısına geçip, americano tarzı filmler izlemeliyiz. hatta bazılarımız porno bile.
abi yeter allah aşkına ya. işini gücünü bırakmışsın yok "türk vs kürt", "türk vs ermeni", "türk vs çingene" karşılaştırmaları yapıyorsun. insanlar bu kadar mı ötekileştirilir be. tarih mi yükledi bu misyonu sana? insanları karalamak, onlara hakaret etmek için mi açılıyor bu türden başlıklar? kimin ne olduğu, kusura bakmayın ama, dışardan daha net görülüyor. ideolojik ırkçı pohpohlamalar sadece duygusal bir arınımdır. başka da bir işe yaramaz.
--spoiler--
Armanuş istanbul'da bulunduğu kısa süre içinde Ermenilerin tehcir olayını çok dramatik şekillerde ve her fırsatta gündeme getirir. Evin kızı Asya onu şöyle yanıtlar: 'Geçmiş seni ne kadar esir etmiş. Geçmişin senin ve ailen için ne kadar önemli ve trajik olduğunu görüyorum, ne olursa olsun anılarınızı canlı tutma isteğinize saygı duyuyorum. Ama yollarımız tam da bu noktada ayrılıyor. Seninki bir nevi hafıza fetişizmi, ben geçmiş değil gelecek odaklı olmayı yeğlerim'.
--spoiler--.
ermeniler erzurum ve çevresini ister, türkler "ali sami mod"larını "on" konumuna getirir. fark budur. dünyanın her konuda vazgeçilmez kuralıdır. güçsüz olan ister, güçlü olan vermez.
iki eski medeniyet. ermeniler sanatkar millet ama savaşçı millet değillerdi. türkler savaşçı millet ama sanat işi biraz daha ikinci planda idi. uzun süre bu yüzden birbirini tamamladılar. savaşçı olmayan ermeniler arkadan vurmaya başladığında savaşçı olan türkler ermenileri def etti. olay da bundan ibaret.
