iki defa katılabilme başarısı gösterebildiğimiz bir şampiyona olduğundan, bizden başka kimsenin eksikliğimizi hissetmesi maalesef söz konusu değildir.
kamerun'u desteklemek suretiyle şampiyonayı takip etmeye başlar, yarı finallerde güney amerika takımlarını desteklemeye başlarız. dededen atadan böyle gördük. zira bu ritüelimizdir.
biz haketmedik ve gelemedik şeklinde yorumlanması gereken dünya kupası.
sanki çatır çatır oynadık da gelemedik. pek çok gruba göre kolay bir grupta, bırakın birinci olmayı ikinci bile olamamış bir takımın ne işi var dünya kupasında.
ziyadesiyle sıkıcıdır, ülkemizden binlerce kilometre uzakta yer alan brezilya ve arjantini desteklemeye iter futbolsever bünyeleri, hele yunanistan gibi çapsız takımları izledikçe üzüntü daha da artar. kısaca fatih terim gibi hak edene değil, isimlere forma veren bir adam yüzünden bu heyecandan mahrum kalıyoruz, çok yazık!
