acamaz.
ağababaları izin vermez hem niye acsın ki? israil üzerinden yürütülen dış politikamız cengaverler yaratırken niye acsın sorarım size. tüm komutanları hapiste olan bi ülke savaşa giremez ayrıca. girerse de başlarında kese kağıdı ile girer mehmetcikler cephede, araplar kıl cadırlarda nargile tüttürür giren yine bize girer her zaman olduğu gibi.
zor dostum bu şartlar altında nahh acar savaş.
ayrıca savaşa karşıyım. israilli asker kızlarla savaşmadan sevişmeyi yeğlerim.
Savaş hiç bir ülke için iyi değildir . Savaş açmakta okadar kolay , şak diye olacak , olay değildir . Ülkenin içine gireceği durumu düşünmek gerekir . cepheye gönderelim bizim mehmetçiklerimizi demekle bitmiyor .
şu yazılanlardan anlaşılan şudur ki yıllarca türkiye'de yapılan "siz bişey yapamazsınız" politikası ve insanların beynine yerleştirmeleri sonucunda, güzel ülkemiz insanlarının elinden kendine güven ve başarılı olabileceği duygusu alınmıştır.
ülkemizde insanlar hep kendilerini baskılamışlar, kendilerinin her alanda başarılı olabileceğini unutmuşlar, gerektiğinde bütün dünya devletlerine kafa tutacak güçlerini sindirmişlerdir. her alanda böyledir, teknolojiyi biz yapamayız japonlar yapar, avrupa yapar. içimizden biri çıkıp bir icat yapacağım dese hasiktir lan deriz, kendimizin ve bizden birinin bir şeyler yapabileceğine inanamayız. bu tartışma da buna benzer, biri derki yaptırım uygulayalım, öbürü çıkar "sikerler olm sikerler" der. ülke güven yoksunudur gücünü bilmez. unutmuştur çünkü. işte gücünü bilmeyen ülkede bu tür tartışmalar olur. savaş açalım mı açmayalım mı, kafa karışıktır. karıştırılır.
halbuki gücünü bilen ülke bu tür polemiklere girmez, savaşmadan da işin içinden çıkar. savaş açacaksa ne zaman nerede açacağını iyi bilir.
türkiye ve bu ülkede yaşayan insanların en büyük düşmanı kendisidir. insanlarımız kendilerine güvenmeyi öğrendiklerinde, bir kurşun atmak bile göt ister.
daha çok insanın ölmesini engellemek mesela. hiç aklınıza geldi mi lan artisler? tabi ki geldi. bana kalsa savaşalım derim. ırkçıyım, feci duygusalım. "savaş olsun diyorsun ama savaş olsa savaştan kaçarsın." gibisinden bıdı bıdı yapanlar muhattabım bile değil. bir hayat bu ülkenin onuru için çok değil. ama bir sürü candan bahsediyoruz. bugün sadece entryleri okudum, haberleri ve yorumları dinledim. israil'e toz konduramayanlar bile var. orospu çocuğu olmak son moda. kürt sorunuyla filistin'i de bir tutanlar var.
açıkçası araplara yardım gönderilmesi umrumda değil. olmasın demiyorum; olsa da olur olmasa da. hele uygur'daki soydaşlarımızı kimse hatırlamazken! ancak burda söz konusu olan araplara gönderilen yardımın yerine ulaşmaması değil. bu olay türk devleti'nin saygınlığına leke sürülmesidir. basit bir olay değil bu. üstüne üstlük israil hala kendini haklı göstermeye çalışıyorken, bir şekilde bu kahpe zihniyetteki it sürülerine dersleri verilmelidir. bunu da türkiye kendisi verecektir. türkiye'nin kimse bu konuda siktir boktan "kınama"lar haricinde yanında olmayacak. politik anlamda çok sert tutumlarda bulunulmalı, gerekirse askeri göz dağı verilmelidir.
biraz gerilsinler istiyoruzdur. saldırıların nereden, nasıl ve kim tarafından geleceği belli olmadığı için diken üstünde yaşamaktadırlar. madem durum bu şekilde, kıvransınlar biraz. ne de olsa türkiye olarak sadece spermlerimizi göndersek boğulur giderler. hey! zevk alın tamam mı?
"it dalaşı" kavramı herşeyi açıklar. haklılık, haksızlık başka bir şey. eğer biri çıkıpta israil haklıdır diyorsa ki deniyor, bunlara israil tarihini bir daha okumasını tavsiye etmekten başkaca bir şey denemez. savaş istememek en doğru haldir aslında. fakat konu savaş açamama nedeni olunca, istekten öte somut şeyleri koymak gereklidir. israil, türkiye ve şimdilerde ırak aynı çocuklardır babalarının gözünde. dolaysıyla kendi aralarındaki rekabetin adına it dalaşı denir. hangisi babasının gözüne daha çok girerse onun sırtı sıvazlanır. çocuklar pek birbirleriyle kapıştırılmaz. ama aralarındaki dönemsel rekabetlerde haliyle baba tarafından teşvik edilir. şimdi, dönem israil için biraz zor dönemdir. çünkü türkiye rol çalmıştır. ırak kürtleri de rol çalmıştır. rolünün bir kısmını kaybeden hırçın çocuk israil böyle kabahatler işlemektedir. babaları kulak çeker merak etmeyin. bu arada tarihsel olarak düşmanlık sıralamamızda yahudiler en sondadır. bu faktörü de unutmayalım. ulus olarak israil ile bir düşmanlığımız yoktur elbet. fakat nedense benim yahudi siyonizmi ve yayılmacılığı ile bir sorunum var. ortadoğu halklarına bunca yıldır kan kusturan bu anlayışla sizin bir sorununuz belki yoktur ama benim var. bu yüzdende filistin halkının yanında olmak benim için bir görevdir. şu söylenebilir eskiden ulusal kurtuluş hareketlerine sol damgasını vururdu. fakat şimdilerde daha çok islami motifler hakim. bütün bunlar filistin halkının mazlumluk haklarını perdeleyemez. islami motif var diye çifte standart uygularsak kendi adıma ben, kafkaslardaki özgürlük savaşlarını göklere çıkaran Karl Marx'a haksızlık etmiş olurum. dolayısıyla, türkiye gerçekten filistin halkının yanında olsaydı çoktan savaş açmıştı bile. burada bölgedeki türkiye'nin konumudur belirleyici olan. türkiye israil karşı karşıya değil, ne yazıkki yanyanadır. acaba kime karşı? kim için?
