90 kusur yildir zor istir. anan baban, katledilir, akrabalarin surulur, sen hasbelkader burda kalmissindir, acini icine gommek zorunda kalirsin, ne care ki hayat devam etmekte. sonra bir gun bir kitap yayinlanir, yasadigin acilar belki gun yuzune cikabilecektir, toplanip o kitabi yakmak zorunda kalmaktir turkiye'de ermeni olmak* musluman komsuna dokunmayan vergileri odeyebilmek icin askale yollarina dusmektir, sicak bir eylul gunu gozu donmus kalabaliklarin pogromunu yasamaktir, yuzlerce yildir sana ait olan vakif mallarinin bir gecede gaspedilmesidir, bir zamanlar en canli ermeni kulturunun yasandigi sivas'ta, maras'ta, harput'ta ermeniligin kazinmasidir, devletin en ust duzey makamlarinca yerli yabanci olarak adlandirilmaktir; buluttan nem kapip turklugume hakaret edildi diye debelenenlerin agiz dolusu ermeni dölü kufurlerine ses cikaramamaktir; suya sabuna dokunmayan, bir teror eylemi oldugunda en buyuk bayragi asmak zorunda kalan, surekli devletine sadakat yemini etmesi gereken; buna ragmen hain, tefeci, diaspora isbirlikcisi, tuzu kuru ve daha burda sayamayacagim onlara sifatla anilmaktir turkiye'de ermeni olmak...
zordur türkiye'de ermeni olmak. ama türkiye ermenileri bu zorluğu da içlerinde yaşarlar. türkiye'de ermeni dostu olmak da zordur...
hele bir zamanlar, mahalleni paylaştığın sivas ermenilerinin teker teker şehri terkettiğini görünce dayanılmaz olur yoklukları. sıcacık gülümsemelerini, sarsılmaz dostluklarını, güvenlerini ve sevgilerini 12 yıl sonra istanbulda kucaklaşırken bile hissedersiniz. yine de güzeldir bir ermeniye arkadaş olmak. geçmişe ve geleceğe bizim adımıza karar verenlere kulak asmazsınız, devletin işi kendine der, dostluğunuzun tadını çıkarırsınız...
yine de zordur, onun acıları içten içe kanar, içten içe acıları kanayan türkler de vardır. insaflı olan Allah'a sığınır, insana insan kıymeti verir.
ermenistan'da ermeni olmaktan daha iyidir bence hergün ağrı dağına bakıp aptal umutlar beslemektense.
edit: üiyyehh muna koyım ne çok ermeni varmış lan seri eksiler geliyor.
yazılanlara bakılırsa türkiye deki ermeniler sürekli zulüm ve baskı altında olduğunu anladığım başlıktır.
lan osmanlı nın her döneminde size en üst görevler verilmedi mi? adınız sadık millet değil miydi? siz ne yaptınız, beraber ekmek yediğiniz adamı hançerlediniz. o vergi vermek için gittiğiniz aşkale ye uğrasaydınız, atalarınızın türkleri kestikleri toplu mezarları görebilirdiniz. onlarca ermeni çetesinin binlerce türkü kestiği toplu mezarları da görebilirdiniz. ne zaman bu toplu katliamları kınadınız? hepimiz türküz diye ne zaman pankart açtınız?bu da yetmedi haşnak falan derken bir de asala çıktı. yüzlerce diplomatımızı öldürdünüz. sonra da pkk ile işbirliği yaptınız.
şimdi bütün bunlardan sonra hala ne bekliyorsunuz. kendiniz şu başlıkta yazılanlarla en ala faşizm yapıyorsunuz, biz yazınca direkt faşist oluyoruz. önce bir kendinize bakın. sizler dürüst ve sadık olsaydınız bütün bunlar olabilir miydi? osmanlı 1. dünya savaşında sizi sürmek zorunda neden kaldı? bunu hiç düşünmezsiniz. ulan arkadan vurdunuz osmanlı yı, sattınız emperyalistlere. sonra da zormuş türkiye de ermeni olmak, elazığ,maraş ta ermeni izleri kaybedilmiş, her sabah türk üm doğruyum demek zoruna gidiyormuş. saçmalığa bak. bu ülkede yaşıyorsan, bu ülkenin kurallarına da uyacaksın arkadaşım. buna mecbursun. bunu aklınıza sokun.
önce kendinizi düzeltin ondan sonra edebiyat yapın.
tüm ülkeler arasında; müslümanlık ve osmanlı kültürüyle kavrulmuş olan misafirperverliğimiz göz önüne alındığında güzel bir şey olsa gerek diye düşündüğüm olay. bir başkadır türkiye. isteyen gidip denesin ırak ta ve ya iran da yaşasın. şartları karşılaştırsın. bakalım daha iyi davranılıyormu insanlara orda. yoksa direk yabancı ibaresini üzerinize yapıştırıp sizi 3. sınıf insan yerine mi koyuyorlar.
Not: Ermeni asıllı vatandaşlar, yazarlar sizleredir sözüm; artık "soykırım idi, savaş idi, yok sırtından bıçakladı yok binlerce kişi katledildi idi, bizler baskı altındayız idi" gibi cümleleri bir kenara bırakıp kardeş kardeş yaşasak daha güzel olmaz mı iki gözüm?
Değişik bir duygudur Türkiye'de ermeni olmak...
Her ne kadar da Hrant Dink sözde suikastinin ardından binlerce kişi. "Hepimiz Hrantız, hepimiz ermeniyiz" diye bağırsa da...
Bir çok kesim, aslında "hepimiz insanız" manasına gelen bu sloganı anlamayıp, işi başka boyutlara vursa da...
Değişik bir duygudur Türkiye'de ermeni olmak...
Bağırmakla da olacak bir şey değildir aslında...
Türkiye'de ermeni olmak, bilen dostlarının sana "ne olur bir topik yap da yiyelim" diyebilmesidir.
Ermeni olmak, bir işlem için devlet dairesine gidip de adını söylediğinde memurun yüzüne tuhaf tuhaf bakmasıdır, hatta "sen ermeni misin?" diye sorarken yüzüne alaycı alaycı bakmasıdır...
isminin her yerde yanlış yazılmasıdır...
Türkiye'de ermeni olmak, askerdeyken arkadaşlarının sana, ne olur bir kere kelimei şadet getir demesidir...
Yine de kız kulesine aşık olmaktır ermeni olmak, galata kulesinden istanbul'u seyrederken derin duygulara dalmaktır...
Türkiye'de ermeni olmak, okullarının tarih kitaplarındaki ermeni karşıtı yazıları okuyup gelip bunlar ne diye size sorduğunuzda çocuğunuz, verecek yanıt bulamamaktır...
Türkiye'de ermeni olmak, seni tanıyan birinin üçüncü bir şahısa senden bahsederken. "ermeni bir arkadaş" dedikten sonra "ama iyi çocuktur gerçekten" diye bahsetmesidir...
Yine de balığın olduğu, rakının olduğu, midya dolmasının olduğu bir sofrada Türk Sanat Musikisi eşliğinde sevgiyle şarkılar söylemektir...
Yine de bazı durumlarda bazı arkadaşlarının seni arayarak "üzülme, onlar cahil biz seni tanıyoruz seviyoruz" cümleleri karşısında duygulanmaktır Türkiye'de ermeni olmak...
Birisi ile tanışırken ismini çekinerek söylemektir ermeni olmak, söylediğinde ise karşındakinin yüz ifadesinden, neler düşündüğünü anlamaya çalışma alışkanlığıdır...
Bakanların televizyonda terörist başları için "ermeni dölü" lafını kullanırken çocuklarınızın bunları duyması halinde bunu nasıl açıklayacağını kara kara düşünmektir...
Türkiye'de ermeni olmak, Fransa'da çıkmış yasalar hakkında birilerinin özelikle gelip sana "ne düşünüyorsun?" diye sormasıdır...
Ve vereceğiniz cevabın başına "sözde" kelimesini koymak zorunda oluşunuzdur...
Çöpçü olamamaktır Türkiye'de ermeni olmak, devlet memuru olamamaktır...
Yine de vapura bindiğinizde martılara simit atarken Türkiye'yi ne çok sevdiğinizi hatırlayışınızdır...
Türkiye'de ermeni olmak, okullarınıza yerleştirilen ve ermeni asıllı olmayan öğretmenlerinize, büyük birilerinin "aman ha siz bizim gözümüz kulağımızsınız ona göre..." demesidir...
Türkiye'de, ilerde vali, bakan olmayı hayal eden çocuklarınıza, onları kırmadan ve durumu tam açıklamadan başka bir meslek seçmesi konusunda tavsiyelerde bulunarak caydırmaya çalışmaktır...
Çünkü Türkiye'de ermeni olmak Türk olduğunuz halde, tıpkı Almanya'daki Türklerin, polis, memur, vekil olabildiği gibi olamamaktır...
Subay olamamaktır...
Yine de, arabaşı çorbasını içmek, Hababam Sınıfı'nı izlemek, çiğ köfteyi sevmektir ermeni olmak...
Düşünebilmektir, üretebilmektir, sanatkar olmaktır...
Her başka bir ülkeye göç fikri geldiğinde, burayı çok sevdiğini hatırlamaktır...
Güvercin gibi ürkek olmaktır...
Malkoçoğlu, Tarkan gibi filmlerindeki tecavüzcü Rumlar, adi papazlar diretmesi ile büyümüş kişiler karşısında isminizi gizlemek zorunda kalmaktır...
Yine de, her sabah okulda gururla istiklal Marşını okumak, Ne Mutlu Türküm diye bağırmaktır.
Söz sahibi olamayacağı bir Türkiye'nin Mutlu Türkü olduğunu haykırmaktır...
Ne zaman bu ülkede bir Ermeni asıllı Türk, Devlet memuru, subay olur işte o zaman anlarım ki beni Türk yerine koyuyorlar demektir...
Bu besleme durumunu, Edip Akbayram'ın aldırma gönül türküsü ile unutmaktır...
Bir yerde oturduğunda "Sarı Gelin" türküsünün ermenicesini söylediğinde birilerinin üstüne saldırmasıdır...
Olsun ne yapalım deyip, türkçesini söylemektir...
Bazen de, delik bir ayakkabı ile yere uzanmaktır, fikirlerini sonsuzluğa kavuşturarak, binlerce kişiye "Sarı Gelin" türküsünün ermenicesini öğreterek...
Sözün özü...
Öyle kolay değildir Türkiye'de ermeni olmak...
Yine de güzeldir, güzel olduğu kadar da değişik...
Bir aşktır Türkiye'de ermeni olmak...
"işine gelmiyorsa çek git kardeşim..." diyenlere...
Burası yine de, benim de ülkem diyebilmektir...
insanların seni yabancı olarak gördükleri bir ülke için zorunlu askerlik görevini yapmaktır. isminden dolayı sürekli vatan haini muamelesi görmektir. hem yabancı olarak görülmek hem de ülkeye bağlı olmamak ile suçlanmaktır.
herkes sözde hoşgörülüdür ama gerçekte ermenilere her zaman kuşku ile bakılır. bir ermeni asla milletvekili, belediye başkanı olamaz. türk silahlı kuvvetlerinde üst kademelere gelemez. bu bile nasıl ikinci sınıf vatandaş konumunda olduklarına kanıttır.
çok da dert olmayan bir haldir. ermenistanda türk olmak konusu ise ayrıdır. çünkü öyle bir şey yoktur. çünkü ermenistan'da yaşayan türkler 1980'lerin sonlarında oradan baskılarla ve katliamlarla kovulmuştur, sürülmüştür. **
türkiye'de dindar olmaktan kolay olduğu kesin olan bir durumdur.
türkiye'de başörtülü olmaktan da kolaydır.
türkiye'de ermeni olmak zor mudur ki? değildir.
"Eğitim-Sen 2 Nolu Şubesi Cumhuriyet Meydanı'nda 'Kardeşimin Katilini Şehrimde Görmek istemiyorum. Ermenistan Sınır Kapısı Açılmasın' isimli kampanya için imza toplamaya başladı. Şube Başkanı Ali ihsan Öztürk, 15 gün boyunca topladıkları imzaları Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne (TBMM) göndereceklerini söyledi. Türkiye'yi idare edenlerin duyarsızlığını Türk Milleti ile paylaşmak için toplandıklarını belirten Öztürk, "Bugün burada Ermeni soysuzlarının Karabağ'ı işgal ettiği andan itibaren dünyanın kör ve sağır kaldığını anlatmak ve bu konuya parmak basmak için toplandık. Aziz Türk Milleti bugün Ermeniler, Azerbaycanlı kardeşlerimizin topraklarının yüzde 20'sini işgal etmiş durumdadır. 1 milyon insan mülteci durumunda yaşarken ve Ermeniler Türkiye Cumhuriyeti sınırlarını tanımazken Karabağ'da katledilen kardeşlerimizin kanında eli olan sözde Cumhurbaşkanı'nın Kayseri'ye maçı seyretmek için gelmemesi için bugün buradayız. Ermenistan sınırı açılsın ama bir defaya mahsus açılsın. Türkiye'deki soysuzlar o tarafa gitsinler ve sınır kapansın" dedi. Kayseri'de sivil toplum örgütlerine seslenen Öztürk, "Dün insan hakları savunuculuğu adı altında dünyanın çeşitli bölgelerinde yaşanan olaylara isyan edenler neredesiniz?
Dün Müslüman dünyasına yapılan saldırılarda ayağa kalkanlar bugün neredesiniz? Yoksa Karabağ'dakiler insan mı değil? Yaşayanlar Müslüman mı değil, Türk mü değil?" diye konuştu.
Türk Ocağı Şube Başkanı Prof. Dr. Abdulkadir Yuvalı ise, Türkiye'nin bir yol ayrımında olduğunu vurgulayarak, "Yolun bir tarafından can Azerbaycan, diğer tarafında Türklerin atası Osmanlı'yı tarihin her döneminde soykırım ile suçlayan Ermenistan var. Kayseri'deki bazı gönüllü kuruluşlara ve kalem oynatanlara soruyorum neredesiniz? Sizler AB ve ABD'nin ev ödevini yerine getirilmesi için yalakalık yapan gönüllü kuruluşlar mısınız?" şeklinde Kayseri'deki bazı sivil toplum kuruluşlarına tepki gösterdi. Daha sonra Cumhuriyet Meydanı'ndaki vatandaşlar kağıtlara imza attı. Karabağ'da katledilen Azerilerin fotoğraflarının bulunduğu sergi ise dikkat çekti. imza kampanyasına Yurt-Sav ve Erzurumlular Derneği de destek verdi.
Kayserili Cumhurbaşkanı Abdullah Gül, Ermenistan ile Türkiye futbol takımları arasındaki maçı izlemek için Ermenistan'a gitmişti. Cumhurbaşkanı Gül, Türkiye'deki rövanş maçına da Ermenistan Cumhurbaşkanı Sarkisyan'ı davet etmişti. Kayseri Büyükşehir Belediye Başkanı Mehmet Özhaseki ise maçın Kayseri'de yapılması için Futbol Federasyonu'na başvurmuştu."
yukarıdaki haberde de geçtiği gibi "kapı açılsın ve soysuzlar gitsin" gibi acaip düşüncelere maruz kalmaktır. yabancı bir ülkeyle yapılan futbol maçı öncesinde bile tepkilerden bi şekilde sizin nasibinizi almanızdır. bir de tüm bunları hergün duyup alışmayı öğrenmektir ...
"abi siz oruç tutuyor musunuz?" veya "kız isteme var mı sizde?" gibi sorularla gülmek; hakkınızda "ermeni ama iyi çocuktur" cümlesini bir yerlerden duyup hüzünlenmek; her şeye rağmen istanbul gibi bir şehirde yaşama ayrıcalığı sebebiyle fazlaca gururlanmaktır. topkapı sarayını, dolmabahçe sarayını, ortaköy camiini, çırağan sarayını ve daha nicesini inşa eden ermenilerin bu toprağa yaptığı katkıyı alnı açık savunabilmek ve bundan gurur duyabilmektir. ve her pazar bir mum yakıp, herkes için ama en çok türk ve ermeni halkları için barış dilemektir. çünkü bu kargaşa arasında en çok yıpranan kesimden olmaktır türkiye'de ermeni olmak.
