sadece karizmatik değil yakışıklı adam takıntısı da var. zamanında cem uzan yeni parlamış. diş macunu reklamında ki gibi karizmatik sırıtmalarla tv de gezerken bizim binadaki hanımlar karar almışlardı, "hem genç hem yakışıklı verelim oyumuzu bu çocuğa. aman ne öyle yaşlı adamlar hep mecliste, gençlerin önünü açalım ahahah" (ben daha küçüğüm tabi imaları geç anladım) neyse ki adam donumuzu bize bırakmaya karar verdi. gerçi bizim binadaki hanımlar gönüllü olarak donları da verirdi sanırım "aman o da soyuyor bu da soyuyor bırakalım bari yakışıklısı soysun ahaha"
nedeni ecevit'ten gelmektedir. ülkeyi diğer dünya liderleri karşısında ezik bir şekilde temsil ettiği için artık bu millet yakışıklı, karizmatik ve bir o kadarda ettiği iki lafla karşısındakini yerin dibine geçirecek bir lider arıyordu. ve buldu.
Türk insanı sürü geleneğinden geldiği için, tarihin her döneminde kendine kurtarıcılar ve karizmatik liderler aramıştır. Yani kendini kurtarmak işini hiç bir zaman kendi yapmamıştır.
dünya insanını kavramaktan aciz olduğu halde sürekli kendisini ezik, aşağılık ve bayağı hissedenlerin merak zannettiği normaldir. Şöyle ki amerikalılar pek çok başkanının karizması ile övünürler(Lincoln, Roosevelt gibi). ha keza ingilizler ve ruslar içinde bu durum geçerlidir. Hatta dandik kuzey kore bile ölen o minik adamı kendilerince bayağı karizmatik bir figür haline getirmişler veya getirtilmişlerdir.
Burada sorgulanması gereken asıl sorun, aklını cebine koyan (ırk farketmeksizin) tüm insanların peşinden gideceği lider arama ihtiyacıdır. Hemen her milletin kendisini kurtaracak bir mehdi, mesih, marduk gibi inançlara sahip olmasının sebebide budur.