Şöyle düşün, ülkede bir kesim ultra lüks bir hayat sürerken bu kesimin neredeyse 500-1000 katı kesim açlık sınırında yaşıyor. Ve bu kesim akşam eve nasıl ekmek götüreceğini düşünüyor. Tek odaklandıkları konu bu. Zihni boşaltma, mutlu olma gibi lüksleri yok. Tek amaçları bu. Nasıl neşeli olabilir bu insanlar? Nasıl pozitif bakabilir hayata?
