bir recep tayyip erdoğan alışkanlığı. artık ne uyutursun, ne unutturusun.. sosyal medya ya herşey yazıldı, belgelendi. zihinlere işlemdi. artık yeter dendi.. uyuyan biri varsa o da yandaş medyadır
unutkan değildir. öncelik ve önem sırası değiştikçe bazı şeylere karşı duyulan farkındalık, azalır yada söner. unutkanlık; hayatın hızlı akışına uyum sağlamak için insanların geliştirdiği bir savunma mekanizmasıdır.
(bkz: insanların unutkan olması)
çokça örneği bulunur. malum örgüt sempatizanları ile masaya oturup pazarlıklar yapılır, liderleriyle görüşülür. sonra malum parti meclise girer ve ne hikmetse iktidar partisi ve şakşakçıları birden "şehitlerimiiizz, bayrağımııızz", sizler vatan hainisiziiizz" demeye başlarlar. ayrıca iktidar partisinin eski başkanının barzani'nin ayağının dibindeki fotoğraflar ve verilen kırmızı pasaport da unutulmuştur. dahası, demokratik bir ülkede işçiler iş kazasında ölür, "koşulları iyileştirin" diyen işçiler dövülür ve akabinde kovulur. düşünsem daha neler neler çıkar da boş verin, moralimiz bozulmasın.
Bazen düşününce aklıma gelen gerçek. Harbiden çok bencil insanlar olduk. Yaşananları yazacak kadar uzatmayacağım. Üst bir algı benliği hipnozu ile Aydınımız da cahilimiz de çok kolay yönlendiriliyor. Ayakta uyutuluyoruz. Unutmayın yapılanları.
