Bu ibareye ilk kez sefiller (les miserables) romanında jan valjean karakterinin devrilen at arabasını tek başına kaldırdığı sahnede denk geldim.
ilk başta esas eserden bağımsız çevirenin koyduğu gaz bir tanım sanmakla beraber biraz araştırınca eserin orijinalinde victor hugo'nun da kullanmış olduğunu görmek şaşkınlığımı bir kat daha artırdı.
Daha sonra aradan geçen uzun yıllar boyunca neredeyse tanıdığım bütün yabancıların Türkleri gücü ve cesaretiyle bilmeleri dikkatimi çekti.
Koreliler, japonlar mesela. Bize insanüstü denecek bir gözle hayranlıkla bakıyorlar. Özellikle Korelilere göre neredeyse masal kahramanı gibiyiz.
