Kıbrıs da Türk bayrağını indirmeye çalışan rum ile sonunun aynı olmasını isterim.
Ekmeğini yediği memleketin bayrağına göz diken hain, ekmeğini yediği memleketten kurşunu yer, yemesi de gerekir, bunun faşistlikle ilgisi yoktur, bu vatan için verilen mücadelenin adına faşizm diyorsanız dostlar onurlu bir faşist olarak ölmek benim için gururdur, yeter ki göğsüme Türk Bayrağını koyulsun.
bayrakları bayrak yapan terzilerdir.burdan yola çıkarsak yapılabilecek şey bayrağı indireni bir terziye yönlendirip yenisini yaptırmasını sağlamaktır.cihangirde oldukça başarılı terziler var,bir bayrak yapıyor parmaklarını yersin şeklinde kişi gaza getirilebilir.terzi hayri abinin telefonu verilip sipariş verdirilebilir.
polisin sağduyusunda son noktadır. sağduyu artık işe yaramamaktadır. türk bayrağını indireni o anda vurmak lazım ki bayraktan önce insin. tahammülün yetmediği an.
yapanla beraber bunu yapmasına izin verende göndere çekilmeliki yüzbinlerce insanın kanından rengini alan o bayrağın gönderden indirilemeyeceğini herkes öğrensin.
Kör edilsinler. Kör edilip bir ormana bırakılsınlar.
O bayrak uğruna, insanların körler gibi nasıl ışığa kavuşabilmek için çırpındığını anlarlar. Öldürüp pis kanlarını vatanımın şehit kanı damlamış toprağına akıtmasınlar.
Ne yapsan azdır durumudur. Bayrağın yerine bayrağı indiren oraya çekilip kör düğümle bağlanabilir. Varsın hep orada kalsındır.
(bkz: doyduğu kaba pislemek)
